Polish edit

Etymology edit

From wy- +‎ kuć.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈvɨ.kut͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨkut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kuć

Verb edit

wykuć pf (imperfective wykuwać)

  1. (transitive) to forge
  2. (transitive) to carve, to shape
    • 2013, Zygmunt Kubiak, Literatura Greków i Rzymian[1], Znak, archived from the original on 2023-04-05, page 402:
      [...] gdy wykuwał swoje wiersze Simonides.
      [...] when Simonides was composing his poems.
    • 2021, Lea Kampe, translated by Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska, Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej[2], Znak, chapter 2, pages 9–10:
      Ona natomiast chciała służyć innym, wraz z przyjaciółmi z uniwersytetu i z partii socjalistycznej wykuwac nową przyszłość i robić wszystko, by uczynić świat lepszy.
      She, on the other hand, wanted to serve others, along with her friends from the university and from the socialist party, to shape a new future and do everything to make the world better.
    • 2021, Piotr Kotlarz, Początki państwowości[3], Fundacja Kultury Wobec, footnote 799, page 1048:
      Jego pozycja na dworze była taka znaczna, że kazał sobie wykuć grób w dolinie królów.
      His position at the court was so important that he commanded that a tomb for him be carved out in the valley of the kings.
  3. (transitive, colloquial) to learn by heart, to learn by rote (usually in the collocation "wykuć coś na pamięć")
    • 2021 (first published 1967), Wilhelmina Skulska, Paryska bagietka[4], SAGA Egmont, archived from the original on 2023-04-05, chapter IV, page 58:
      Trzeba wykuć na pamięć tysiące reguł. Od tych reguł są jeszcze wyjątki i również trzeba je wykuć na pamięć.
      You have to learn a thousand rules by heart. These rules also have exceptions, and you have to learn these by heart too.
    • 2015, Brendan Kiely, Zimowa ewangelia[5], Wydawnictwo Sonia Draga, chapter 12, page 127:
      Jeżeli marzy wam się podchodzenie do egzaminów, macie wykuć tę książkę na blachę!
      If you dream of getting to the exams, you need to inscribe this book in your memory as on a metal plate!
    • 2021, Matt Alt, Czysty wymysł. Jak japońska popkultura podbiła świat[6], Znak, archived from the original on 2023-04-05, page 97:
      Nie czyta nut, dlatego wykuł setki piosenek na pamięć.
      He doesn't read sheet music; for that reason he has memorized hundreds of songs.
    • 2021, Emma Popik, Nagła cisza[7], SAGA Egmont, page 104:
      - Nigdy nie słyszałam o takiej śpiewaczce - rzekła obojętnie Augusta.
      - Podobno robiła karierę we Włoszech, podbiła kraj swoim głosikiem, powróciła z fortuną. Ciekawe, kiedy się nauczyła języka? - Odrzuciła nożyk na najbliżej leżącą książkę.
      - Może wystarczyło wykuć arię - Augusta wciąż patrzyła na filiżankę.
      "I never heard of that singer," Augusta said indifferently.
      "Apparently she made a career in Italy; she conquered the country with her voice; she returned with a fortune. I wonder when she learned the language?" She threw the little knife away onto the book lying nearest to her.
      "Maybe memorizing an aria was enough." Augusta was still looking at her teacup.
  4. (transitive or reflexive with się, colloquial, education) to cram, to swot (to learn by rote)

Conjugation edit

Conjugation of wykuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykuć
future tense 1st wykuję wykujemy
2nd wykujesz wykujecie
3rd wykuje wykują
impersonal wykuje się
past tense 1st wykułem,
-(e)m wykuł
wykułam,
-(e)m wykuła
wykułom,
-(e)m wykuło
wykuliśmy,
-(e)śmy wykuli
wykułyśmy,
-(e)śmy wykuły
2nd wykułeś,
-(e)ś wykuł
wykułaś,
-(e)ś wykuła
wykułoś,
-(e)ś wykuło
wykuliście,
-(e)ście wykuli
wykułyście,
-(e)ście wykuły
3rd wykuł wykuła wykuło wykuli wykuły
impersonal wykuto
conditional 1st wykułbym,
bym wykuł
wykułabym,
bym wykuła
wykułobym,
bym wykuło
wykulibyśmy,
byśmy wykuli
wykułybyśmy,
byśmy wykuły
2nd wykułbyś,
byś wykuł
wykułabyś,
byś wykuła
wykułobyś,
byś wykuło
wykulibyście,
byście wykuli
wykułybyście,
byście wykuły
3rd wykułby,
by wykuł
wykułaby,
by wykuła
wykułoby,
by wykuło
wykuliby,
by wykuli
wykułyby,
by wykuły
impersonal wykuto by
imperative 1st niech wykuję wykujmy
2nd wykuj wykujcie
3rd niech wykuje niech wykują
passive adjectival participle wykuty wykuta wykute wykuci wykute
anterior adverbial participle wykuwszy
verbal noun wykucie

Further reading edit

  • wykuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykuć in Polish dictionaries at PWN