wytapiać
Polish
editEtymology
editFrom wytopić + -ać. First attested in the 16th century.[1] Compare Slovincian wëtapjac.
Pronunciation
edit- IPA(key): /vɨˈta.pjat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /vɨˈtɒ.pjat͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -apjat͡ɕ
- Syllabification: wy‧ta‧piać
Verb
editwytapiać impf (perfective wytopić)
- (transitive) to melt out (to gain something as a result of melting something else) [+ z (genitive) = from what]
- wytapiać tłuszcz ― to render (out) fat
- (transitive) to melt down (to cause to slowly change into a liquid)
- (reflexive with się) to melt down (to slowly change into a liquid) [+ z (genitive) = from what]
Conjugation
editReferences
editFurther reading
edit- wytapiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wytapiać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wytapiać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wytapiać”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wytapiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wytapiać”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1075
- wytapiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego