Polish

edit

Etymology

edit

From z- +‎ łowić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈzwɔ.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: zło‧wić

Verb

edit

złowić pf (imperfective łowić)

  1. (transitive, fishing) to catch (capture, snare); to fish

Conjugation

edit
Conjugation of złowić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive złowić
future tense 1st złowię złowimy
2nd złowisz złowicie
3rd złowi złowią
impersonal złowi się
past tense 1st złowiłem,
-(e)m złowił
złowiłam,
-(e)m złowiła
złowiłom,
-(e)m złowiło
złowiliśmy,
-(e)śmy złowili
złowiłyśmy,
-(e)śmy złowiły
2nd złowiłeś,
-(e)ś złowił
złowiłaś,
-(e)ś złowiła
złowiłoś,
-(e)ś złowiło
złowiliście,
-(e)ście złowili
złowiłyście,
-(e)ście złowiły
3rd złowił złowiła złowiło złowili złowiły
impersonal złowiono
conditional 1st złowiłbym,
bym złowił
złowiłabym,
bym złowiła
złowiłobym,
bym złowiło
złowilibyśmy,
byśmy złowili
złowiłybyśmy,
byśmy złowiły
2nd złowiłbyś,
byś złowił
złowiłabyś,
byś złowiła
złowiłobyś,
byś złowiło
złowilibyście,
byście złowili
złowiłybyście,
byście złowiły
3rd złowiłby,
by złowił
złowiłaby,
by złowiła
złowiłoby,
by złowiło
złowiliby,
by złowili
złowiłyby,
by złowiły
impersonal złowiono by
imperative 1st niech złowię złówmy
2nd złów złówcie
3rd niech złowi niech złowią
passive adjectival participle złowiony złowiona złowione złowieni złowione
anterior adverbial participle złowiwszy
verbal noun złowienie

Further reading

edit
  • złowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • złowić in Polish dictionaries at PWN