złowić

Polish

Etymology

From z- +‎ łowić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzwɔ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: zło‧wić

Verb

złowić pf (imperfective łowić)

1. (transitive, fishing) to catch (capture, snare); to fish

Conjugation

Conjugation of złowić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		złowić
future tense	1st	złowię			złowimy
	2nd	złowisz			złowicie
	3rd	złowi			złowią
	impersonal	złowi się
past tense	1st	złowiłem, -(e)m złowił	złowiłam, -(e)m złowiła	złowiłom, -(e)m złowiło	złowiliśmy, -(e)śmy złowili	złowiłyśmy, -(e)śmy złowiły
	2nd	złowiłeś, -(e)ś złowił	złowiłaś, -(e)ś złowiła	złowiłoś, -(e)ś złowiło	złowiliście, -(e)ście złowili	złowiłyście, -(e)ście złowiły
	3rd	złowił	złowiła	złowiło	złowili	złowiły
	impersonal	złowiono
conditional	1st	złowiłbym, bym złowił	złowiłabym, bym złowiła	złowiłobym, bym złowiło	złowilibyśmy, byśmy złowili	złowiłybyśmy, byśmy złowiły
	2nd	złowiłbyś, byś złowił	złowiłabyś, byś złowiła	złowiłobyś, byś złowiło	złowilibyście, byście złowili	złowiłybyście, byście złowiły
	3rd	złowiłby, by złowił	złowiłaby, by złowiła	złowiłoby, by złowiło	złowiliby, by złowili	złowiłyby, by złowiły
	impersonal	złowiono by
imperative	1st	niech złowię			złówmy
	2nd	złów			złówcie
	3rd	niech złowi			niech złowią
passive adjectival participle		złowiony	złowiona	złowione	złowieni	złowione
anterior adverbial participle		złowiwszy
verbal noun		złowienie

Further reading

• złowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• złowić in Polish dictionaries at PWN