zapowiadanie

Old Polish

Alternative forms

• zapowiedanie

Etymology

From zapowiadać +‎ -anie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zapɔvjadaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /zapɔvjadaɲe/

Noun

zapowiadanie n

1. (attested in Greater Poland) verbal noun of zapowiadać (“seizure for securing one's claims; demanding official seizure to secure one's claims”)

   Synonyms: zapowiedzenie, zapowiedź

   • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich, volume 6, Poniec, page 46:

     Gdy then czlowyek thego (pro themv) yego (sc. wojta) powyedzenyv nye chcze wyerzycz..., thedy tho zapowyadanye (arrestatio) woythowszkye nye ma moczy

     [Gdy ten człowiek temu jego (sc. wojta) powiedzeniu nie chce wierzyć..., tedy to zapowiadanie (arrestatio) wojtowskie nie ma mocy]

2. verbal noun of zapowiadać (“banning, prohibiting”)
   • 1885-2024 [Fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[1], volume V, page 7:

     Zapowadane interdiccio

     [Zapowiadanie interdiccio]

Related terms

adjective

• zapowiedny

 

nouns

• zapowiedzenie
• zapowiedź
• zapowiedźca

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• zapowiedzieć pf, zapowiadać impf

 

Descendants

• Polish: zapowiadanie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zapowiadanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zapowiadanie. By surface analysis, zapowiadać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.pɔ.vjaˈda.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: za‧po‧wia‧da‧nie

Noun

zapowiadanie n

1. verbal noun of zapowiadać

Declension

Declension of zapowiadanie

	singular
nominative	zapowiadanie
genitive	zapowiadania
dative	zapowiadaniu
accusative	zapowiadanie
instrumental	zapowiadaniem
locative	zapowiadaniu
vocative	zapowiadanie

Further reading

• zapowiadanie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zapowiadanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zapowiadanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapowiadanie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 229
• zapowiadanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego