zoczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ oko +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: zo‧czyć

Verb

zoczyć pf

1. (transitive, dated) to see (to perceive with the eyes)

   Synonym: zobaczyć

Conjugation

Conjugation of zoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zoczyć
future tense	1st	zoczę			zoczymy
	2nd	zoczysz			zoczycie
	3rd	zoczy			zoczą
	impersonal	zoczy się
past tense	1st	zoczyłem, -(e)m zoczył	zoczyłam, -(e)m zoczyła	zoczyłom, -(e)m zoczyło	zoczyliśmy, -(e)śmy zoczyli	zoczyłyśmy, -(e)śmy zoczyły
	2nd	zoczyłeś, -(e)ś zoczył	zoczyłaś, -(e)ś zoczyła	zoczyłoś, -(e)ś zoczyło	zoczyliście, -(e)ście zoczyli	zoczyłyście, -(e)ście zoczyły
	3rd	zoczył	zoczyła	zoczyło	zoczyli	zoczyły
	impersonal	zoczono
conditional	1st	zoczyłbym, bym zoczył	zoczyłabym, bym zoczyła	zoczyłobym, bym zoczyło	zoczylibyśmy, byśmy zoczyli	zoczyłybyśmy, byśmy zoczyły
	2nd	zoczyłbyś, byś zoczył	zoczyłabyś, byś zoczyła	zoczyłobyś, byś zoczyło	zoczylibyście, byście zoczyli	zoczyłybyście, byście zoczyły
	3rd	zoczyłby, by zoczył	zoczyłaby, by zoczyła	zoczyłoby, by zoczyło	zoczyliby, by zoczyli	zoczyłyby, by zoczyły
	impersonal	zoczono by
imperative	1st	niech zoczę			zoczmy
	2nd	zocz			zoczcie
	3rd	niech zoczy			niech zoczą
passive adjectival participle		zoczony	zoczona	zoczone	zoczeni	zoczone
anterior adverbial participle		zoczywszy
verbal noun		zoczenie

Further reading

• zoczyć in Polish dictionaries at PWN