See also: Rumen, rúmen, rùmén, rūmen, and rumeň

English edit

 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology edit

Borrowed from Latin rūmen.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈɹu.mən/
  • (file)
  • Rhymes: -uːmən

Noun edit

rumen (plural rumina or rumens)

  1. The first compartment of the stomach of a cow or other ruminants.
    Synonyms: paunch, fack, fardingbag
    Hypernyms: compartment, tripe
    Coordinate terms: abomasum, omasum, reticulum
    • 2013 [1966], Robert E. Hungate, The Rumen and Its Microbes, Elsevier, →ISBN, page 162:
      In the newborn ruminant the abomasum is about as large as the rumen and remains relatively large as long as only milk is consumed (Brugnone, 1809). As the young ruminant consumes forages, the reticulum, and particularly the rumen, develop rapidly.

Related terms edit

Translations edit

French edit

Etymology edit

Borrowed from Latin rūmen.

Pronunciation edit

Noun edit

rumen m (plural rumens)

  1. rumen (stomach)

Further reading edit

Friulian edit

Adjective edit

rumen

  1. Romanian

Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Somewhat disputed. Probably from the root of *rūgō +‎ -men, attested in ērūgō, rūctō (I belch) and rugiō (I roar, rumble, bray), from Proto-Indo-European *h₁rewg-, *h₁rewǵ- (to belch).[1] Cognate with Ancient Greek ἐρεύγομαι (ereúgomai, I spew out, discharge, belch, bellow), Old Armenian ործամ (orcam, I vomit, am nauseated), Proto-Germanic *reukaną (to smoke, emit vapor) (modern English reek).
Alternatively from Proto-Indo-European *sréwmn̥, from the root *srew- (to flow). (Can this(+) etymology be sourced?) See also Rōma and flūmen, which are sometimes hypothesized as from the same source.
A third possibility is a relationship with Etruscan 𐌓𐌖𐌌 (rum, teat). If not coincidental, it may be equally likely that the Etruscan word was borrowed from Latin.

Pronunciation edit

Noun edit

rūmen n (genitive rūminis); third declension

  1. throat, gullet
  2. (anatomy) rumen (first stomach of a ruminant)

Declension edit

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

Case Singular Plural
Nominative rūmen rūmina
Genitive rūminis rūminum
Dative rūminī rūminibus
Accusative rūmen rūmina
Ablative rūmine rūminibus
Vocative rūmen rūmina

Derived terms edit

Descendants edit

  • Catalan: rumen
  • English: rumen

References edit

  1. ^ De Vaan, Michiel (2008) “-rūgō, -ere”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 529
  • rumen”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rumen in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • rumen in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016

Norwegian Nynorsk edit

Pronunciation edit

Noun edit

rumen m (definite singular rumenen, indefinite plural rumenar, definite plural rumenane)

  1. (pre-2012) alternative form of rumenar

Romanian edit

Etymology 1 edit

Borrowed from French rumen.

Noun edit

rumen n (plural rumene)

  1. rumen
Declension edit

Etymology 2 edit

Borrowed from Old Church Slavonic роумѣнъ (ruměnŭ), from Proto-Slavic *ruměnъ (ruddy). Compare Bulgarian румен (rumen), Serbo-Croatian rumen.

Adjective edit

rumen m or n (feminine singular rumenă, masculine plural rumeni, feminine and neuter plural rumene)

  1. ruddy
Declension edit

Serbo-Croatian edit

Etymology 1 edit

Inherited from Proto-Slavic *ruměnъ.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /rǔmen/
  • Hyphenation: ru‧men

Adjective edit

rùmen (definite rùmenī, comparative rumeniji, Cyrillic spelling ру̀мен)

  1. rosy, ruddy, pink
  2. reddish, red
Declension edit

Further reading edit

  • rumen” in Hrvatski jezični portal

Etymology 2 edit

Nominalized from the previous sense.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /rûmeːn/
  • Hyphenation: ru‧men

Noun edit

rȕmēn f (Cyrillic spelling ру̏ме̄н)

  1. (uncountable) rosiness
Declension edit

Further reading edit

  • rumen” in Hrvatski jezični portal

See also edit

Colors in Serbo-Croatian · boje / боје (layout · text)
     bijelбијел, beoбео      sivсив, sinjiсињи      crnцрн
             crvenцрвен, rumenрумен              narandžastнаранџаст, narančastнаранчаст; smeđсмеђ, braonбраон              žutжут; žutжут
             zelenзелен              zelenзелен             
             tirkizanтиркизан, cijanцијан; tirkizanтиркизан              plavплав              modarмодар
             ljubičastљубичаст; modarмодар, indigoиндиго              ljubičastљубичаст, magentaмагента; ljubičastљубичаст              ružičastружичаст, rozaроза

Slovene edit

Etymology edit

From Proto-Slavic *ruměnъ.

Pronunciation edit

Adjective edit

rumȅn (comparative bȍlj rumȅn, superlative nȁjbolj rumȅn)

  1. yellow

Inflection edit

 
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Hard
masculine feminine neuter
nom. sing. rumèn rumêna rumêno
singular
masculine feminine neuter
nominative rumèn ind
rumêni def
rumêna rumêno
genitive rumênega rumêne rumênega
dative rumênemu rumêni rumênemu
accusative nominativeinan or
genitive
anim
rumêno rumêno
locative rumênem rumêni rumênem
instrumental rumênim rumêno rumênim
dual
masculine feminine neuter
nominative rumêna rumêni rumêni
genitive rumênih rumênih rumênih
dative rumênima rumênima rumênima
accusative rumêna rumêni rumêni
locative rumênih rumênih rumênih
instrumental rumênima rumênima rumênima
plural
masculine feminine neuter
nominative rumêni rumêne rumêna
genitive rumênih rumênih rumênih
dative rumênim rumênim rumênim
accusative rumêne rumêne rumêna
locative rumênih rumênih rumênih
instrumental rumênimi rumênimi rumênimi

Derived terms edit

See also edit

Colors in Slovene · barve (layout · text)
     bela      siva      črna
             rdeča; škrlatna              oranžna; rjava              rumena; krem
             svetlozelena, limeta              zelena             
             sinja, cian; turkizna              azurna              modra
             vijolična; indigo              magenta, fuksija; vijolična, lila              roza, rožnata

Further reading edit

  • rumen”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Spanish edit

Noun edit

rumen m (plural rúmenes)

  1. rumen
    • 2022 November 10, María Teresa Paramio, “¿Es nueva la producción de alimentos en macrogranjas?”, in El País[2]:
      El amoniaco procede de las heces y la orina de los animales; el CO₂ de su respiración y el metano lo expulsan los rumiantes por la boca, no por las ventosidades, como se dice frecuentemente, debido a la fermentación de los alimentos en su rumen, que es una de las partes del aparato digestivo de los rumiantes.
      (please add an English translation of this quotation)

Related terms edit

See also edit