ύστερος

See also: ὕστερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ῠ̔́στερος (hústeros, “later”), comparative form of an unattested adjective with superlative ὕστᾰτος (hústatos, “last”) from Proto-Indo-European *údteros (“higher, outer”) from *úd (“upwards, away”) which would make it cognate with English out. Doublet of στερνός (sternós) via Byzantine Greek ὑστερνός (husternós) from syncope of ὑστερινός (husterinós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈi.ste.ɾos/
• Hyphenation: ύ‧στε‧ρος

Adjective

ύστερος • (ýsteros) m (feminine ύστερη, neuter ύστερο)

1. later, posterior, next, subsequent
2. (literary) last, final, ultimate

   Tο ύστερο φιλί. ― To ýstero filí. ― The last kiss

Declension

Declension of ύστερος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ύστερος •	ύστερη •	ύστερο •	ύστεροι •	ύστερες •	ύστερα •
genitive	ύστερου •	ύστερης •	ύστερου •	ύστερων •	ύστερων •	ύστερων •
accusative	ύστερο •	ύστερη •	ύστερο •	ύστερους •	ύστερες •	ύστερα •
vocative	ύστερε •	ύστερη •	ύστερο •	ύστεροι •	ύστερες •	ύστερα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ύστερος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ύστερος, etc.)

Synonyms

• μεταγενέστερος (metagenésteros)
• τελευταίος (teleftaíos)

Related terms

• εκ των υστέρων (ek ton ystéron)
• στερνός (sternós)
• ύστερα (ýstera)
• υστερότοκος (ysterótokos)
• υστεροφημία (ysterofimía)
• υστερόχρονος (ysteróchronos)
• υστερώ (ysteró)

 

Further reading

• ύστερος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language