Wiktionary

заман

Avar edit

Etymology edit

From a Turkic language, ultimately from Persian زمان. Compare Azerbaijani zaman.

Noun edit

заман • (zaman)

  1. time

Bashkir edit

Etymology edit

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [zɑˈmɑn]
  • Hyphenation: за‧ман

Noun edit

заман • (zaman)

  1. period of time in history; epoch, era
    Заман башҡа, заң башҡа.
    Zaman başqa, zañ başqa.
    Different time, different laws. (=Laws change as time goes).
    Ул заманда самолёт хаҡы осһоҙ булды.
    Ul zamanda samolyot xaqı oshoź buldı.
    At that time, the airfares were cheap.
    Мәжит Ғафури «Януарҙарға килгән үләт» исемле мәҫәлендә Лафонтен заманынан билдәле сюжетҡа мөрәжәғәт итә.
    Məjit Ğafuri «Yanwarźarğa kilgən ülət» isemle məśəlendə Lafonten zamanınan bildəle syujetqa mörəjəğət itə.
    Majit Gafuri in his fable titled "The pestilence has come to animals" turns to a plot known from the time of (Jean de) La Fontaine.
  2. modern time, the current period in history
    Ҡатын-ҡыҙҙар өсөн машина йөрөтә белеү — заман талабы.
    Qatın-qıźźar ösön maşina yörötə belew — zaman talabı.
    For women to be able to drive a car is the modern time’s necessity (=part of modern life).
  3. (grammar) tense
    Үткән заман.
    Ütkən zaman.
    Past tense.
    Хәҙерге заман.
    Xəźerge zaman.
    Present tense.
    Ҡылымдарҙы киләсәк заманға ҡуйығыҙ.
    Qılımdarźı kiləsək zamanğa quyığıź.
    Put the verbs in the future tense.

Declension edit

Declension of заман (zaman)
singular plural
absolute заман (zaman) замандар (zamandar)
definite genitive замандың (zamandıñ) замандарҙың (zamandarźıñ)
dative заманға (zamanğa) замандарға (zamandarğa)
definite accusative заманды (zamandı) замандарҙы (zamandarźı)
locative заманда (zamanda) замандарҙа (zamandarźa)
ablative замандан (zamandan) замандарҙан (zamandarźan)

Derived terms edit

Kazakh edit

Alternative scripts
Arabic زامان
Cyrillic заман
Latin zaman

Etymology edit

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation edit

Noun edit

заман • (zaman)

  1. period of time
  2. (geology) era

Declension edit

declension of заман
singular (жекеше) plural (көпше)
nominative (атау септік) заман (zaman) замандар (zamandar)
genitive (ілік септік) заманның (zamannyñ) замандардың (zamandardyñ)
dative (барыс септік) заманға (zamanğa) замандарға (zamandarğa)
accusative (табыс септік) заманды (zamandy) замандарды (zamandardy)
locative (жатыс септік) заманда (zamanda) замандарда (zamandarda)
ablative (шығыс септік) заманнан (zamannan) замандардан (zamandardan)
instrumental (көмектес септік) заманмен (zamanmen) замандармен (zamandarmen)

Synonyms edit

Derived terms edit

Kumyk edit

Noun edit

заман • (zaman)

  1. time
    заман болду ― zaman boldu ― the time has come

Declension edit

Declension of заман (zaman)
Singular Plural
nominative заман (zaman) заманлар (zamanlar)
accusative заманны (zamannı) заманланы (zamanlanı)
dative замангъа (zamanğa) заманлагъа (zamanlağa)
locative заманда (zamanda) заманларда (zamanlarda)
ablative замандан (zamandan) заманлардан (zamanlardan)
genitive заманны (zamannı) заманланы (zamanlanı)
Possessive forms of заман (zaman)
1sg Singular Plural
nominative заманым (zamanım) заманларым (zamanlarım)
accusative заманымны (zamanımnı) заманларымны (zamanlarımnı)
dative заманымгъа (zamanımğa) заманларыма (zamanlarıma)
locative заманымда (zamanımda) заманларымда (zamanlarımda)
ablative заманымдан (zamanımdan) заманларымдан (zamanlarımdan)
genitive заманымны (zamanımnı) заманларымны (zamanlarımnı)
1pl Singular Plural
nominative заманыбыз (zamanıbız) заманларыбыз (zamanlarıbız)
accusative заманыбызны (zamanıbıznı) заманларыбызны (zamanlarıbıznı)
dative заманыбызгъа (zamanıbızğa) заманларыбызгъа (zamanlarıbızğa)
locative заманыбызда (zamanıbızda) заманларыбызда (zamanlarıbızda)
ablative заманыбыздан (zamanıbızdan) заманларыбыздан (zamanlarıbızdan)
genitive заманыбызны (zamanıbıznı) заманларыбызны (zamanlarıbıznı)
2sg Singular Plural
nominative заманынгъ (zamanınğ) заманларынгъ (zamanlarınğ)
accusative заманынгъны (zamanınğnı) заманларынгъны (zamanlarınğnı)
dative заманынгъа (zamanınğa) заманларынгъа (zamanlarınğa)
locative заманынгъда (zamanınğda) заманларынгъда (zamanlarınğda)
ablative заманынгъдан (zamanınğdan) заманларынгъдан (zamanlarınğdan)
genitive заманынгъны (zamanınğnı) заманларынгъны (zamanlarınğnı)
2pl Singular Plural
nominative заманыгъыз (zamanığız) заманларыгъыз (zamanlarığız)
accusative заманыгъызны (zamanığıznı) заманларыгъызны (zamanlarığıznı)
dative заманыгъызгъа (zamanığızğa) заманларыгъызгъа (zamanlarığızğa)
locative заманыгъызда (zamanığızda) заманларыгъызда (zamanlarığızda)
ablative заманыгъыздан (zamanığızdan) заманларыбыздан (zamanlarıbızdan)
genitive заманыгъызны (zamanığıznı) заманларыгъызны (zamanlarığıznı)
3 Singular Plural
nominative заманы (zamanı) заманлары (zamanları)
accusative заманын (zamanın) заманларын (zamanların)
dative заманына (zamanına) заманларына (zamanlarına)
locative заманында (zamanında) заманларында (zamanlarında)
ablative заманындан (zamanından) заманларындан (zamanlarından)
genitive заманыны (zamanını) заманларыны (zamanlarını)

Further reading edit

  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “заман”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz edit

Etymology edit

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation edit

Noun edit

заман • (zaman) (Arabic spelling زامان)

  1. period of time
  2. (geology) era

Declension edit

Declension of заман
singular
(жекелик) 		plural
(көптөгөн)
nominative (атооч) заман
zaman 		замандар
zamandar
genitive (илик) замандын
zamandın 		замандардын
zamandardın
dative (барыш) заманга
zamanga 		замандарга
zamandarga
accusative (табыш) заманды
zamandı 		замандарды
zamandardı
locative (жатыш) заманда
zamanda 		замандарда
zamandarda
ablative (чыгыш) замандан
zamandan 		замандардан
zamandardan
possessive forms
first-person singular
(менин)
nominative заманым
zamanım 		замандарым
zamandarım
genitive заманымдын
zamanımdın 		замандарымдын
zamandarımdın
dative заманыма
zamanıma 		замандарыма
zamandarıma
accusative заманымды
zamanımdı 		замандарымды
zamandarımdı
locative заманымда
zamanımda 		замандарымда
zamandarımda
ablative заманымдан
zamanımdan 		замандарымдан
zamandarımdan
second-person singular informal
(сенин)
nominative заманың
zamanıŋ 		замандарың
zamandarıŋ
genitive заманыңдын
zamanıŋdın 		замандарыңдын
zamandarıŋdın
dative заманыңа
zamanıŋa 		замандарыңа
zamandarıŋa
accusative заманыңды
zamanıŋdı 		замандарыңды
zamandarıŋdı
locative заманыңда
zamanıŋda 		замандарыңда
zamandarıŋda
ablative заманыңдан
zamanıŋdan 		замандарыңдан
zamandarıŋdan
second-person singular formal
(сиздин)
nominative заманыңыз
zamanıŋız 		замандарыңыз
zamandarıŋız
genitive заманыңыздын
zamanıŋızdın 		замандарыңыздын
zamandarıŋızdın
dative заманыңызга
zamanıŋızga 		замандарыңызга
zamandarıŋızga
accusative заманыңызды
zamanıŋızdı 		замандарыңызды
zamandarıŋızdı
locative заманыңызда
zamanıŋızda 		замандарыңызда
zamandarıŋızda
ablative заманыңыздан
zamanıŋızdan 		замандарыңыздан
zamandarıŋızdan

Derived terms edit

Macedonian edit

Pronunciation edit

Noun edit

заман • (zaman) m

  1. (archaic) time

Serbo-Croatian edit

Etymology 1 edit

From Ottoman Turkish زمان (zaman), from Persian زمان (zamân).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /zǎmaːn/
  • Hyphenation: за‧ман

Noun edit

за̀ма̄н m (Latin spelling zàmān)

  1. time
  2. epoch
  3. era
Declension edit
Declension of заман
singular plural
nominative заман замани
genitive замана замана
dative заману заманима
accusative заман замане
vocative замане замани
locative заману заманима
instrumental заманом заманима

Etymology 2 edit

Inherited from Proto-Slavic *za vъ manъ; compare за, у, ма́на.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /zâmaːn/
  • Hyphenation: за‧ман

Adverb edit

за̏ма̄н (Latin spelling zȁmān)

  1. in vain
  2. freely, gratis, for nothing

Tatar edit

Etymology edit

From Persian زمان (zamân).

Noun edit

заман • (zaman)

  1. time
  2. epoch
  3. era
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=заман&oldid=78522582"