صلح

Arabic

Etymology 1

Root
ص ل ح (ṣ-l-ḥ)

Verb

صَلَحَ • (ṣalaḥa) I, non-past يَصْلُحُ or يَصْلَحُ‎ (yaṣluḥu or yaṣlaḥu)

1. to be righteous
2. to be in good or perfect condition
3. to be honest, to be upright
4. (construed with لِ (li)) to suit, respond, answer the purpose, be adequate
   • 11 Century CE, Wallada bint al-Mustakfi, أنا واللّه أصلح للمعالي

     أَنَا وَ الْلَّهِ أَصْلُحُ لِلْمَعَالِي ، وَأَمْشِي مِشْيَتِي وَأَتِيهُ تِيهَا

     ʔanā wa l-llahi ʔaṣluḥu lilmaʕālī , waʔamšī mišyatī waʔatīhu tīhā

     I am, by Allah, adequate for high positions. And am going my way, with pride.

Conjugation

Conjugation of

صَلَحَ

(form-I sound, verbal nouns صَلَاح or صُلُوح or صَلَاحِيَة)

verbal nouns الْمَصَادِر						صَلَاح or صُلُوح or صَلَاحِيَة ṣalāḥ or ṣulūḥ or ṣalāḥiya
active participle اِسْم الْفَاعِل						صَالِح ṣāliḥ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَصْلُوح maṣlūḥ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	صَلَحْتُ ṣalaḥtu	صَلَحْتَ ṣalaḥta	صَلَحَ ṣalaḥa		صَلَحْتُمَا ṣalaḥtumā	صَلَحَا ṣalaḥā		صَلَحْنَا ṣalaḥnā	صَلَحْتُمْ ṣalaḥtum	صَلَحُوا ṣalaḥū
	f		صَلَحْتِ ṣalaḥti	صَلَحَتْ ṣalaḥat			صَلَحَتَا ṣalaḥatā			صَلَحْتُنَّ ṣalaḥtunna	صَلَحْنَ ṣalaḥna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَصْلُحُ or أَصْلَحُ ʔaṣluḥu or ʔaṣlaḥu	تَصْلُحُ or تَصْلَحُ taṣluḥu or taṣlaḥu	يَصْلُحُ or يَصْلَحُ yaṣluḥu or yaṣlaḥu		تَصْلُحَانِ or تَصْلَحَانِ taṣluḥāni or taṣlaḥāni	يَصْلُحَانِ or يَصْلَحَانِ yaṣluḥāni or yaṣlaḥāni		نَصْلُحُ or نَصْلَحُ naṣluḥu or naṣlaḥu	تَصْلُحُونَ or تَصْلَحُونَ taṣluḥūna or taṣlaḥūna	يَصْلُحُونَ or يَصْلَحُونَ yaṣluḥūna or yaṣlaḥūna
	f		تَصْلُحِينَ or تَصْلَحِينَ taṣluḥīna or taṣlaḥīna	تَصْلُحُ or تَصْلَحُ taṣluḥu or taṣlaḥu			تَصْلُحَانِ or تَصْلَحَانِ taṣluḥāni or taṣlaḥāni			تَصْلُحْنَ or تَصْلَحْنَ taṣluḥna or taṣlaḥna	يَصْلُحْنَ or يَصْلَحْنَ yaṣluḥna or yaṣlaḥna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَصْلُحَ or أَصْلَحَ ʔaṣluḥa or ʔaṣlaḥa	تَصْلُحَ or تَصْلَحَ taṣluḥa or taṣlaḥa	يَصْلُحَ or يَصْلَحَ yaṣluḥa or yaṣlaḥa		تَصْلُحَا or تَصْلَحَا taṣluḥā or taṣlaḥā	يَصْلُحَا or يَصْلَحَا yaṣluḥā or yaṣlaḥā		نَصْلُحَ or نَصْلَحَ naṣluḥa or naṣlaḥa	تَصْلُحُوا or تَصْلَحُوا taṣluḥū or taṣlaḥū	يَصْلُحُوا or يَصْلَحُوا yaṣluḥū or yaṣlaḥū
	f		تَصْلُحِي or تَصْلَحِي taṣluḥī or taṣlaḥī	تَصْلُحَ or تَصْلَحَ taṣluḥa or taṣlaḥa			تَصْلُحَا or تَصْلَحَا taṣluḥā or taṣlaḥā			تَصْلُحْنَ or تَصْلَحْنَ taṣluḥna or taṣlaḥna	يَصْلُحْنَ or يَصْلَحْنَ yaṣluḥna or yaṣlaḥna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَصْلُحْ or أَصْلَحْ ʔaṣluḥ or ʔaṣlaḥ	تَصْلُحْ or تَصْلَحْ taṣluḥ or taṣlaḥ	يَصْلُحْ or يَصْلَحْ yaṣluḥ or yaṣlaḥ		تَصْلُحَا or تَصْلَحَا taṣluḥā or taṣlaḥā	يَصْلُحَا or يَصْلَحَا yaṣluḥā or yaṣlaḥā		نَصْلُحْ or نَصْلَحْ naṣluḥ or naṣlaḥ	تَصْلُحُوا or تَصْلَحُوا taṣluḥū or taṣlaḥū	يَصْلُحُوا or يَصْلَحُوا yaṣluḥū or yaṣlaḥū
	f		تَصْلُحِي or تَصْلَحِي taṣluḥī or taṣlaḥī	تَصْلُحْ or تَصْلَحْ taṣluḥ or taṣlaḥ			تَصْلُحَا or تَصْلَحَا taṣluḥā or taṣlaḥā			تَصْلُحْنَ or تَصْلَحْنَ taṣluḥna or taṣlaḥna	يَصْلُحْنَ or يَصْلَحْنَ yaṣluḥna or yaṣlaḥna
imperative الْأَمْر	m		اُصْلُحْ or اِصْلَحْ uṣluḥ or iṣlaḥ			اُصْلُحَا or اِصْلَحَا uṣluḥā or iṣlaḥā				اُصْلُحُوا or اِصْلَحُوا uṣluḥū or iṣlaḥū
	f		اُصْلُحِي or اِصْلَحِي uṣluḥī or iṣlaḥī							اُصْلُحْنَ or اِصْلَحْنَ uṣluḥna or iṣlaḥna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	صُلِحَ ṣuliḥa		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُصْلَحُ yuṣlaḥu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُصْلَحَ yuṣlaḥa		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُصْلَحْ yuṣlaḥ		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

Verb

صَلُحَ • (ṣaluḥa) I, non-past يَصْلُحُ‎ (yaṣluḥu)

1. to be righteous
2. to be in good or perfect condition
3. to be honest, to be upright

Conjugation

Conjugation of

صَلُحَ

(form-I sound, verbal nouns صَلَاح or صَلَاحَة or صَلَاحِيَة or صُلُوح)

verbal nouns الْمَصَادِر						صَلَاح or صَلَاحَة or صَلَاحِيَة or صُلُوح ṣalāḥ or ṣalāḥa or ṣalāḥiya or ṣulūḥ
active participle اِسْم الْفَاعِل						صَالِح ṣāliḥ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	صَلُحْتُ ṣaluḥtu	صَلُحْتَ ṣaluḥta	صَلُحَ ṣaluḥa		صَلُحْتُمَا ṣaluḥtumā	صَلُحَا ṣaluḥā		صَلُحْنَا ṣaluḥnā	صَلُحْتُمْ ṣaluḥtum	صَلُحُوا ṣaluḥū
	f		صَلُحْتِ ṣaluḥti	صَلُحَتْ ṣaluḥat			صَلُحَتَا ṣaluḥatā			صَلُحْتُنَّ ṣaluḥtunna	صَلُحْنَ ṣaluḥna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَصْلُحُ ʔaṣluḥu	تَصْلُحُ taṣluḥu	يَصْلُحُ yaṣluḥu		تَصْلُحَانِ taṣluḥāni	يَصْلُحَانِ yaṣluḥāni		نَصْلُحُ naṣluḥu	تَصْلُحُونَ taṣluḥūna	يَصْلُحُونَ yaṣluḥūna
	f		تَصْلُحِينَ taṣluḥīna	تَصْلُحُ taṣluḥu			تَصْلُحَانِ taṣluḥāni			تَصْلُحْنَ taṣluḥna	يَصْلُحْنَ yaṣluḥna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَصْلُحَ ʔaṣluḥa	تَصْلُحَ taṣluḥa	يَصْلُحَ yaṣluḥa		تَصْلُحَا taṣluḥā	يَصْلُحَا yaṣluḥā		نَصْلُحَ naṣluḥa	تَصْلُحُوا taṣluḥū	يَصْلُحُوا yaṣluḥū
	f		تَصْلُحِي taṣluḥī	تَصْلُحَ taṣluḥa			تَصْلُحَا taṣluḥā			تَصْلُحْنَ taṣluḥna	يَصْلُحْنَ yaṣluḥna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَصْلُحْ ʔaṣluḥ	تَصْلُحْ taṣluḥ	يَصْلُحْ yaṣluḥ		تَصْلُحَا taṣluḥā	يَصْلُحَا yaṣluḥā		نَصْلُحْ naṣluḥ	تَصْلُحُوا taṣluḥū	يَصْلُحُوا yaṣluḥū
	f		تَصْلُحِي taṣluḥī	تَصْلُحْ taṣluḥ			تَصْلُحَا taṣluḥā			تَصْلُحْنَ taṣluḥna	يَصْلُحْنَ yaṣluḥna
imperative الْأَمْر	m		اُصْلُحْ uṣluḥ			اُصْلُحَا uṣluḥā				اُصْلُحُوا uṣluḥū
	f		اُصْلُحِي uṣluḥī							اُصْلُحْنَ uṣluḥna

Etymology 2

Root
ص ل ح (ṣ-l-ḥ)

Verb

صَلَّحَ • (ṣallaḥa) II, non-past يُصَلِّحُ‎ (yuṣalliḥu)

1. (transitive) to fix, mend, improve

Conjugation

Conjugation of

صَلَّحَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَصْلِيح taṣlīḥ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُصَلِّح muṣalliḥ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُصَلَّح muṣallaḥ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	صَلَّحْتُ ṣallaḥtu	صَلَّحْتَ ṣallaḥta	صَلَّحَ ṣallaḥa		صَلَّحْتُمَا ṣallaḥtumā	صَلَّحَا ṣallaḥā		صَلَّحْنَا ṣallaḥnā	صَلَّحْتُمْ ṣallaḥtum	صَلَّحُوا ṣallaḥū
	f		صَلَّحْتِ ṣallaḥti	صَلَّحَتْ ṣallaḥat			صَلَّحَتَا ṣallaḥatā			صَلَّحْتُنَّ ṣallaḥtunna	صَلَّحْنَ ṣallaḥna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُصَلِّحُ ʔuṣalliḥu	تُصَلِّحُ tuṣalliḥu	يُصَلِّحُ yuṣalliḥu		تُصَلِّحَانِ tuṣalliḥāni	يُصَلِّحَانِ yuṣalliḥāni		نُصَلِّحُ nuṣalliḥu	تُصَلِّحُونَ tuṣalliḥūna	يُصَلِّحُونَ yuṣalliḥūna
	f		تُصَلِّحِينَ tuṣalliḥīna	تُصَلِّحُ tuṣalliḥu			تُصَلِّحَانِ tuṣalliḥāni			تُصَلِّحْنَ tuṣalliḥna	يُصَلِّحْنَ yuṣalliḥna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُصَلِّحَ ʔuṣalliḥa	تُصَلِّحَ tuṣalliḥa	يُصَلِّحَ yuṣalliḥa		تُصَلِّحَا tuṣalliḥā	يُصَلِّحَا yuṣalliḥā		نُصَلِّحَ nuṣalliḥa	تُصَلِّحُوا tuṣalliḥū	يُصَلِّحُوا yuṣalliḥū
	f		تُصَلِّحِي tuṣalliḥī	تُصَلِّحَ tuṣalliḥa			تُصَلِّحَا tuṣalliḥā			تُصَلِّحْنَ tuṣalliḥna	يُصَلِّحْنَ yuṣalliḥna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُصَلِّحْ ʔuṣalliḥ	تُصَلِّحْ tuṣalliḥ	يُصَلِّحْ yuṣalliḥ		تُصَلِّحَا tuṣalliḥā	يُصَلِّحَا yuṣalliḥā		نُصَلِّحْ nuṣalliḥ	تُصَلِّحُوا tuṣalliḥū	يُصَلِّحُوا yuṣalliḥū
	f		تُصَلِّحِي tuṣalliḥī	تُصَلِّحْ tuṣalliḥ			تُصَلِّحَا tuṣalliḥā			تُصَلِّحْنَ tuṣalliḥna	يُصَلِّحْنَ yuṣalliḥna
imperative الْأَمْر	m		صَلِّحْ ṣalliḥ			صَلِّحَا ṣalliḥā				صَلِّحُوا ṣalliḥū
	f		صَلِّحِي ṣalliḥī							صَلِّحْنَ ṣalliḥna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	صُلِّحْتُ ṣulliḥtu	صُلِّحْتَ ṣulliḥta	صُلِّحَ ṣulliḥa		صُلِّحْتُمَا ṣulliḥtumā	صُلِّحَا ṣulliḥā		صُلِّحْنَا ṣulliḥnā	صُلِّحْتُمْ ṣulliḥtum	صُلِّحُوا ṣulliḥū
	f		صُلِّحْتِ ṣulliḥti	صُلِّحَتْ ṣulliḥat			صُلِّحَتَا ṣulliḥatā			صُلِّحْتُنَّ ṣulliḥtunna	صُلِّحْنَ ṣulliḥna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُصَلَّحُ ʔuṣallaḥu	تُصَلَّحُ tuṣallaḥu	يُصَلَّحُ yuṣallaḥu		تُصَلَّحَانِ tuṣallaḥāni	يُصَلَّحَانِ yuṣallaḥāni		نُصَلَّحُ nuṣallaḥu	تُصَلَّحُونَ tuṣallaḥūna	يُصَلَّحُونَ yuṣallaḥūna
	f		تُصَلَّحِينَ tuṣallaḥīna	تُصَلَّحُ tuṣallaḥu			تُصَلَّحَانِ tuṣallaḥāni			تُصَلَّحْنَ tuṣallaḥna	يُصَلَّحْنَ yuṣallaḥna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُصَلَّحَ ʔuṣallaḥa	تُصَلَّحَ tuṣallaḥa	يُصَلَّحَ yuṣallaḥa		تُصَلَّحَا tuṣallaḥā	يُصَلَّحَا yuṣallaḥā		نُصَلَّحَ nuṣallaḥa	تُصَلَّحُوا tuṣallaḥū	يُصَلَّحُوا yuṣallaḥū
	f		تُصَلَّحِي tuṣallaḥī	تُصَلَّحَ tuṣallaḥa			تُصَلَّحَا tuṣallaḥā			تُصَلَّحْنَ tuṣallaḥna	يُصَلَّحْنَ yuṣallaḥna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُصَلَّحْ ʔuṣallaḥ	تُصَلَّحْ tuṣallaḥ	يُصَلَّحْ yuṣallaḥ		تُصَلَّحَا tuṣallaḥā	يُصَلَّحَا yuṣallaḥā		نُصَلَّحْ nuṣallaḥ	تُصَلَّحُوا tuṣallaḥū	يُصَلَّحُوا yuṣallaḥū
	f		تُصَلَّحِي tuṣallaḥī	تُصَلَّحْ tuṣallaḥ			تُصَلَّحَا tuṣallaḥā			تُصَلَّحْنَ tuṣallaḥna	يُصَلَّحْنَ yuṣallaḥna

Etymology 3

From the root ص ل ح (ṣ-l-ḥ). Possibly influenced by Aramaic סָלַח (sālaḥ, “to forgive”).

Noun

صُلْح • (ṣulḥ) m

1. reconciliation
   • 609–632 CE, Qur'an, 4:128:

     وَإِنِ ٱمْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا وَٱلصُّلْحُ خَيْرٌ

     waʔini mraʔatun ḵāfat min baʕlihā nušūzan ʔaw ʔiʕrāḍan falā junāḥa ʕalayhimā ʔan yuṣliḥā baynahumā ṣulḥan waṣ-ṣulḥu ḵayrun

     And if a woman fears from her husband any inharmony or rebuffing, there is no blame on them if they reconcile. Indeed, reconciliation is good!

2. peace

Declension

Declension of noun صُلْح (ṣulḥ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	صُلْح ṣulḥ	الصُّلْح aṣ-ṣulḥ	صُلْح ṣulḥ
Nominative	صُلْحٌ ṣulḥun	الصُّلْحُ aṣ-ṣulḥu	صُلْحُ ṣulḥu
Accusative	صُلْحًا ṣulḥan	الصُّلْحَ aṣ-ṣulḥa	صُلْحَ ṣulḥa
Genitive	صُلْحٍ ṣulḥin	الصُّلْحِ aṣ-ṣulḥi	صُلْحِ ṣulḥi

Descendants

• → Azerbaijani: sülh
• → Pashto: صلح
• → Persian: صلح (solh)
• → Swahili: suluhu
• → Ottoman Turkish: صلح (sulh)
  • Turkish: sulh
• → Uyghur: سۈلھ (sülh)
• → Uzbek: sulh

References

• Vollers, Karl (1897) “Beiträge zur Kenntniss der lebenden arabischen Sprache in Aegypten”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft‎^[1] (in German), volume 51, page 292

Moroccan Arabic

Root
ص ل ح
3 terms

Etymology 1

From Arabic صَلَحَ (ṣalaḥa).

Pronunciation

• IPA^(key): /sˤlaħ/

Verb

صلح • (ṣlaḥ) I (non-past يصلح (yiṣlaḥ))

1. to fix

   Synonyms: سقم (saqqam), صلّح (ṣallaḥ), عدّل (ʕaddal), صوّب (ṣawwab), صاوب (ṣāweb), صايب (ṣāyib)

2. to be fit, to be suitable

   ما صلحليش نمشي فديك الوقيتة.

   ma ṣlaḥlīši namši f-dīk la-wqayta

   I couldn't go then.

   (literally, “It wasn't suitable for me to go at that time.”)

3. to iron (to pass an iron over clothing)

   Synonyms: صلّح (ṣallaḥ), حدد (ḥaddad)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Etymology 2

From Arabic صَلَّحَ (ṣallaḥa).

Pronunciation

• IPA^(key): /sˤal.laħ/

Verb

صلح • (ṣlaḥ) I (non-past يصلح (yiṣlaḥ))

1. to fix

   Synonyms: سقم (saqqam), صلح (ṣlaḥ), عدّل (ʕaddal), صوّب (ṣawwab), صاوب (ṣāweb), صايب (ṣāyib)

2. to iron (to pass an iron over clothing)

   Synonyms: صلّح (ṣallaḥ), حدد (ḥaddad)

   صلح قميجتك باش تلبسها غدا.

   ṣallaḥ qamījtek bāš talbasha ḡadda

   Iron your shirt to wear it tomorrow.

Conjugation

Conjugation of صلح
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	صلّحت (ṣallaḥt)	صلّحتي (ṣallaḥti)	صلّح (ṣallaḥ)		صلّحنا (ṣallaḥna)	صلّحتوا (ṣallaḥtu)	صلّحوا (ṣallḥu)
	f			صلّحت (ṣallḥāt)
non-past	m	نصلّح (nṣallaḥ)	تصلّح (tṣallaḥ)	يصلّح (yṣallaḥ)		نصلّحوا (nṣallḥu)	تصلّحوا (tṣallḥu)	يصلّحوا (yṣallḥu)
	f		تصلّحي (tṣallḥi)	تصلّح (tṣallaḥ)
imperative	m		صلّح (ṣallaḥ)				صلّحوا (ṣallḥu)
	f		صلّحي (ṣallḥi)

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic صُلْح (ṣulḥ).

Noun

صلح • (sulh)

1. peace
   • 1922, ادارهٔ حرب و سیاست [Idare-i harb ve siyaset], Istanbul: مطبعهٔ عثمانیه, page 176, originally 199; translation of Erich Ludendorff, Kriegsführung und Politik (in German), Berlin: E. S. Mittler & Sohn, 1922:

     شرقی غالیچیا، و بوقوونیاده شمندوفر نقاباتی تأسس ایتدكدن صكره شرقده صلحی تأمین ایچون دینیه‌ستر نهری جنوبندن روس — رومن جبهه‌سنه قارشو حربه دوام ایتمك فكرندن فراغت ایتمك لازمكلیورایدی. بر قصقاچ تأثیری یاپه‌بیلمك ایچون بری قلاص غربندن یوقاره‌سه‌ره‌ت اوزرینه و دیكری دینیه‌ستر جنوبندن اولمق اوزره مضاعف بر تعرض اجراسی لازمكلیور ایده.

     Şarki Galiçya, ve Bukovinyada‌ şömendüfer nakabatı tesis itdikden soñra şarkda sulhı temin içün Dinyester nehri cenubundan rus-rumen cebhesine karşu harbe devam itmek fikrinden feragat itmek lazım geliyor idi. Bir kıskaç tesiri yapabilmek içün biri Kalas garbından yukara-yı Seret üzerine ve diğeri Dinyester cenubundan olmak üzere muzaaf bir taarruz icrası lazım geliyor idi.

     [original: Unsere weitere Absicht, nach Herstellung der Eisenbahnverbindungen in Ostgalizien und in der Bukowina zur Erzwingung des Friedens im Osten den Feldzug gegen die russisch-rumänische Front südlich des Dnjestr fortzusetzen, mußte aufgegeben werden. Er sollte in einem doppelten Angriff über den oberen Sereth westlich Galatz und hart südlich des Dnjestr bestehen und auch zangenartig wirken.]

     Our further intention, the military campaign against the Russian-Romanian front to be continued south of the Dniestr to force peace in the east, after procurement of the railroad connections in Eastern Galicia and in the Bukovina, had to be abandoned. It was supposed to consist in a double attack over the upper Siret west of Galați as well as hard south of the Dniestr and go like pincers.

Descendants

• Turkish: sulh

Further reading

• Kélékian, Diran (1911) “صلح”, in Dictionnaire turc-français‎^[2], Constantinople: Mihran, page 765a

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic صُلْح (ṣulḥ).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [sulh]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [sʊlʰ]

• (Dari, formal) IPA^(key): [sʊlʰ]
  • (Kabuli) IPA^(key): [sʊl]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [sul̥]

• (Iran, formal) IPA^(key): [solʰ]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [sulʰ]

Readings
Classical reading?	sulh
Dari reading?	sulh
Iranian reading?	solh
Tajik reading?	sulh

Noun

Dari	صُلح
Iranian Persian
Tajik	сулҳ

صلح • (solh) (plural صلح‌ها (solh-hâ))

1. peace; conciliation

   Synonym: آشتی (âšti)

   Antonym: جنگ (jang)

   مذاکرات صلح ― mozâkerât-e solh ― peace talks

   .یک شانس به صلح بدهید

   yek šâns be solh bedehid.

   Give peace a chance.

   صلحی که همه صلح‌ها را بر باد داد

   solhi ke hame-ye solh-hâ râ bar bâd dâd

   the peace that ended all peace

   (Persian translation of the title of the book A Peace to End All Peace)

   • c. 1670, Ṣāʾib-i Tabrīzī, “Ghazal 5040”, in دیوان [Dīvān]‎^[3]:

     بر صلح و جنگ اهل جهان اعتماد نیست
     چون صلح می کنند مهیای جنگ باش

     bar sulh u jang ahl-i jahān i'timād nēst
     čūn sulh mē-kunand muhayyā-yi jang bāš

     The people of this world put no stock in war and peace;
     When they make peace with you, be prepared for war.

     (Classical Persian romanization)

2. compromise

   Synonym: مصالحه (mosâlehe)

3. reconciliation
   • c. 1260, Saʿdī, “Ghazal 152”, in دیوان سعدی [The Divān of Saʿdī]‎^[4]:

     بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت
     به شرط آن که نگوییم از آن چه رفت حکایت

     biyā ki nawbat-i sulh ast u dōstī u ināyat
     ba šart-i ān ki na-gūyēm az ān či raft hikāyat

     Come, for it's the time for making up and love and favor:
     Under the condition that we do not speak of what has gone before.

     (Classical Persian transliteration)

Derived terms

verbs

• صلح دادن (solh dâdan, “to reconcile”)
• صلح کردن (solh kardan, “to make peace”)

 

nouns and adjectives

• صلح آمیز (solh-âmiz)
• صلح جو (solh-ju)
• صلح شکن (solh-šekan)
• صلح طلب (solh-talab)
• صلح نامه (solh-nâme)

 

South Levantine Arabic

Root
ص ل ح
3 terms

Etymology

From Arabic صَلَّحَ (ṣallaḥa).

Pronunciation

• IPA^(key): /sˤal.laħ/, [ˈsˤɑlˤ.lˤɑħ]

• Audio (al-Lidd)

  (file)

Verb

صلّح • (ṣallaḥ) II (present بصلّح (biṣalleḥ))

1. to fix, to repair, to correct

   Synonym: زبّط (zabbaṭ)

   عادي أضلّ أصلّحلك كلشي، صحّ؟

   ʕādi ʔaḍall ʔaṣalleḥ-lak kul-ši ṣaḥḥ

   It's OK for me to keep correcting everything for you, right?

Conjugation

Conjugation of صلّح (ṣallaḥ)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	صلّحت (ṣallaḥt)	صلّحت (ṣallaḥt)	صلّح (ṣallaḥ)		صلّحنا (ṣallaḥna)	صلّحتو (ṣallaḥtu)	صلّحو (ṣallaḥu)
	f		صلّحتي (ṣallaḥti)	صلّحت (ṣallaḥat)
present	m	بصلّح (baṣalleḥ)	بتصلّح (bitṣalleḥ)	بصلّح (biṣalleḥ)		منصلّح (minṣalleḥ)	بتصلّحو (bitṣallḥu)	بصلّحو (biṣallḥu)
	f		بتصلّحي (bitṣallḥi)	بتصلّح (bitṣalleḥ)
subjunctive	m	اصلّح (aṣalleḥ)	تصلّح (tṣalleḥ)	يصلّح (yṣalleḥ)		نصلّح (nṣalleḥ)	تصلّحو (tṣallḥu)	يصلّحو (yṣallḥu)
	f		تصلّحي (tṣallḥi)	تصلّح (tṣalleḥ)
imperative	m		صلّح (ṣalleḥ)				صلّحو (ṣallḥu)
	f		صلّحي (ṣallḥi)