รุ้ง

See also: รัง

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		รุ้ง r u ˆ ŋ
Romanization	Paiboon	rúng
	Royal Institute	rung
(standard) IPA(key)		/ruŋ˦˥/(R)

Etymology 1

Compare Chinese 虹 (hóng). Cognate with Lao ຮຸ້ງ (hung).

Noun

รุ้ง • (rúng)

1. rainbow: arc of prismatic colours appearing in the heavens opposite the sun.
   • สุนทรภู่, พระอภัยมณี:

     บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงเเว่ว สะดุ้งเเล้วเหลียวเเลชะเเง้หา เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต

     bàt-dǐao dang ngàng-ngèeng wang-weeng wɛ̂o · sà-dûng lɛ́ɛo lǐao-lɛɛ chá-ngɛ́ɛ hǎa · hěn yoo-kii kìi rúng pûng ɔ̀ɔk maa · bprà-kɔɔng paa kʉ̂n bpai jon bon ban-pót

     Suddenly a great peal resounded chillingly, alarming the boy who then looked up for the source of the sound. He saw the yogī priest, riding upon a rainbow, sprang out and carried him up to the cliff.

Synonyms

rainbow

• อินทรธนู (in-tá-nuu)

 

Derived terms

• ชาวสีรุ้ง (chaao-sǐi-rúng)
• รุ้งกินน้ำ
• รุ้งพราย
• รุ้งร่วง
• สายรุ้ง (sǎai-rúng)

 

Etymology 2

Cognate with Lao ຮຸ້ງ (hung), Shan ႁုင်ႉ (hṵ̂ng). In ancient times, "รุ้ง" was believed that it was a mythical creature.

Noun

รุ้ง • (rúng)

1. (zoology) (นก~, อี~) crested serpent eagle.