เมา
Thai
editEtymology
editFrom Proto-Tai *mawᴬ (“drunk”). Cognate with Northern Thai ᨾᩮᩢᩣ, Lao ເມົາ (mao), Lü ᦙᧁ (maw), Tai Dam ꪹꪣꪱ, Tai Dón ꪹꪝꪱ, Shan မဝ်း (máo), Tai Nüa ᥛᥝᥰ (mäw), Zhuang maeuz, Zuojiang Zhuang maeuz.
Pronunciation
editOrthographic/Phonemic | เมา e m ā | |
Romanization | Paiboon | mao |
Royal Institute | mao | |
(standard) IPA(key) | /maw˧/(R) |
Verb
editเมา • (mao) (abstract noun การเมา or ความเมา)
- to be intoxicated, as with alcohol, drug, etc.
- to nauseate: to have a queasy and dizzy sensation.
- (figurative) to lose conscience because of absorption in, addiction to, or infatuation with someone or something, as power, authority, wealth, praise, honour, etc.
Derived terms
edit- ขี้เมา (kîi-mao)
- ขี้เหล้าเมายา
- น้ำตาลเมา
- น้ำเมา
- เบื่อเมา
- มอมเมา (mɔm-mao)
- มัวเมา (muua-mao)
- มึนเมา
- เมาค้าง (mao-káang)
- เมาดิบ
- เมามัน
- เมามัว
- เมามาย
- เมาหยำเป
- เมาหัวราน้ำ
- ไม้เบื่อไม้เมา
- ยาเมา
- สามเมา
- สำมะเลเทเมา
- สุรายาเมา