Orden
Dutch edit
Etymology edit
First attested as horda in 1059. Derived from Old Dutch ord (“land that protrudes into water”).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Orden n
- A neighborhood of Apeldoorn, Gelderland, Netherlands.
References edit
German edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
Orden m (strong, genitive Ordens, plural Orden or Örden)
- order (awarded decoration)
- order (religious group)
- order (society of knights)
Usage notes edit
The noun plural form Örden is archaic.
Declension edit
Declension of Orden [masculine, strong]
Derived terms edit
- Benediktinerorden
- Bettelorden
- Christusorden
- Deutscher Orden
- Dominikanerorden
- Elefantenorden
- Franziskanerorden
- Frauenorden
- Freimaurerorden
- Hausorden
- Hosenbandorden
- Illuminatenorden
- Jesuitenorden
- Johanniterorden
- Kapuzinerorden
- Leninorden
- Malteserorden
- Männerorden
- Mercedarierorden
- Minoritenorden
- Mönchsorden
- Nonnenorden
- Ordensband
- Ordensbruder
- Ordensburg
- Ordensfrau
- Ordensgeistlicher
- Ordensgelübde
- Ordensgemeinschaft
- Ordensgeneral
- Ordenshabit
- Ordenskette
- Ordenskleid
- Ordensleiste
- Ordensmann
- Ordensname
- Ordensregel
- Ordensritter
- Ordensschule
- Ordensschwester
- Ordensspange
- Ordensstaat
- Ordensstern
- Ordenstracht
- Ordensverleihung
- ordentlich
- Palmenorden
- Predigerorden
- Ritterorden
- Rotbannerorden
- Santiagoorden
- Schwertbrüderorden
- Templerorden
- Verdienstorden
- Zisterzienserorden