beantwoorden

Dutch

Etymology

From be- +‎ antwoorden.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈɑntʋoːrdə(n)/, [bəˈʔɑntʋoːrdə(n)]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧ant‧woor‧den

Verb

beantwoorden

1. (transitive) to answer, reply to

   Er was niemand die de vraag van de leraar kon beantwoorden.

   There was no one who could answer the teacher's question.

Inflection

Conjugation of beantwoorden (weak, prefixed)
infinitive	beantwoorden
past singular	beantwoordde
past participle	beantwoord
infinitive	beantwoorden
gerund	beantwoorden n
	present tense	past tense
1st person singular	beantwoord	beantwoordde
2nd person sing. (jij)	beantwoordt, beantwoord2	beantwoordde
2nd person sing. (u)	beantwoordt	beantwoordde
2nd person sing. (gij)	beantwoordt	beantwoordde
3rd person singular	beantwoordt	beantwoordde
plural	beantwoorden	beantwoordden
subjunctive sing.1	beantwoorde	beantwoordde
subjunctive plur.1	beantwoorden	beantwoordden
imperative sing.	beantwoord
imperative plur.1	beantwoordt
participles	beantwoordend	beantwoord
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beantwoordbaar
• beantwoording

Descendants

• Afrikaans: beantwoord