bezorgen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besorgen, from Old Dutch *bisorgon, from Proto-West Germanic *bisorgōn. Equivalent to be- +‎ zorgen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzɔrɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zor‧gen
• Rhymes: -ɔrɣən

Verb

bezorgen

1. (transitive) to deliver (hand over)

   De postbode zal het pakketje morgen bezorgen bij uw huis.

   The mailman will deliver the package to your house tomorrow.

2. (transitive) to provide

   Het restaurant kan een heerlijke maaltijd bezorgen voor uw feest.

   The restaurant can provide a delicious meal for your party.

3. (transitive, obsolete) to provide for, to care for

Inflection

Conjugation of bezorgen (weak, prefixed)
infinitive	bezorgen
past singular	bezorgde
past participle	bezorgd
infinitive	bezorgen
gerund	bezorgen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezorg	bezorgde
2nd person sing. (jij)	bezorgt	bezorgde
2nd person sing. (u)	bezorgt	bezorgde
2nd person sing. (gij)	bezorgt	bezorgde
3rd person singular	bezorgt	bezorgde
plural	bezorgen	bezorgden
subjunctive sing.1	bezorge	bezorgde
subjunctive plur.1	bezorgen	bezorgden
imperative sing.	bezorg
imperative plur.1	bezorgt
participles	bezorgend	bezorgd
1) Archaic.

Derived terms

• bezorgd
• bezorgdienst
• bezorger
• bezorging
• nabezorgen
• terugbezorgen
• thuisbezorgen

Descendants

• Negerhollands: besorg