bimaxillär

German

Etymology

bi- +‎ maxillär

Pronunciation

• IPA^(key): /biˌmaksiˈlɛːɐ̯/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bi‧max‧il‧lär

Adjective

bimaxillär (strong nominative masculine singular bimaxillärer, not comparable)

1. bimaxillary

Declension

Positive forms of bimaxillär (uncomparable)

number & gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter
predicative		er ist bimaxillär	sie ist bimaxillär	es ist bimaxillär	sie sind bimaxillär
strong declension (without article)	nominative	bimaxillärer	bimaxilläre	bimaxilläres	bimaxilläre
	genitive	bimaxillären	bimaxillärer	bimaxillären	bimaxillärer
	dative	bimaxillärem	bimaxillärer	bimaxillärem	bimaxillären
	accusative	bimaxillären	bimaxilläre	bimaxilläres	bimaxilläre
weak declension (with definite article)	nominative	der bimaxilläre	die bimaxilläre	das bimaxilläre	die bimaxillären
	genitive	des bimaxillären	der bimaxillären	des bimaxillären	der bimaxillären
	dative	dem bimaxillären	der bimaxillären	dem bimaxillären	den bimaxillären
	accusative	den bimaxillären	die bimaxilläre	das bimaxilläre	die bimaxillären
mixed declension (with indefinite article)	nominative	ein bimaxillärer	eine bimaxilläre	ein bimaxilläres	(keine) bimaxillären
	genitive	eines bimaxillären	einer bimaxillären	eines bimaxillären	(keiner) bimaxillären
	dative	einem bimaxillären	einer bimaxillären	einem bimaxillären	(keinen) bimaxillären
	accusative	einen bimaxillären	eine bimaxilläre	ein bimaxilläres	(keine) bimaxillären

References

• “bimaxillär” in Duden online
• “bimaxillär” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache