blasonieren
German edit
Etymology edit
Borrowed from French blasonner, from Old French blason. Replaced Middle High German blasenieren, blesenieren.
Pronunciation edit
Verb edit
blasonieren (weak, third-person singular present blasoniert, past tense blasonierte, past participle blasoniert, auxiliary haben)
Conjugation edit
infinitive | blasonieren | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | blasonierend | ||||
past participle | blasoniert | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich blasoniere | wir blasonieren | i | ich blasoniere | wir blasonieren |
du blasonierst | ihr blasoniert | du blasonierest | ihr blasonieret | ||
er blasoniert | sie blasonieren | er blasoniere | sie blasonieren | ||
preterite | ich blasonierte | wir blasonierten | ii | ich blasonierte1 | wir blasonierten1 |
du blasoniertest | ihr blasoniertet | du blasoniertest1 | ihr blasoniertet1 | ||
er blasonierte | sie blasonierten | er blasonierte1 | sie blasonierten1 | ||
imperative | blasonier (du) blasoniere (du) |
blasoniert (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- blasonieren on the German Wikipedia.Wikipedia de
- “blasonieren” in Duden online
- “blasonieren” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache