calculeren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch calculeren, calkeleren. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌkɑl.kyˈleː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: cal‧cu‧le‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

calculeren

1. (mathematics, arithmetic) to calculate

   Synonym: berekenen

2. to estimate, to reckon

   Synonyms: berekenen, inschatten

Inflection

Conjugation of calculeren (weak)
infinitive	calculeren
past singular	calculeerde
past participle	gecalculeerd
infinitive	calculeren
gerund	calculeren n
	present tense	past tense
1st person singular	calculeer	calculeerde
2nd person sing. (jij)	calculeert, calculeer2	calculeerde
2nd person sing. (u)	calculeert	calculeerde
2nd person sing. (gij)	calculeert	calculeerde
3rd person singular	calculeert	calculeerde
plural	calculeren	calculeerden
subjunctive sing.1	calculere	calculeerde
subjunctive plur.1	calculeren	calculeerden
imperative sing.	calculeer
imperative plur.1	calculeert
participles	calculerend	gecalculeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• calculering
• incalculeren
• meecalculeren

Related terms

• calculatie
• calculator

Descendants

• → Indonesian: kol