calić
See also: calic
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish celić. By surface analysis, cały + -ić. Cognate with English heal.
Pronunciation edit
Verb edit
calić impf
- (transitive, obsolete) to save; to protect; to keep whole
- 1791, John Milton, translated by Jacek Idzi Przybylski, Miltona Ray utracony, ksiąg dwanaście z angielskiego, przekładania Jacka Przybylskiego.[1], page 40:
- Ten, którego Gniew na to zapewnie nas cali,
Zebyśmy nieſkończone kary odbierali,
dla czegoż uſtajemy?- He whose Anger assuredly saves us,
To receive endless punishments,
for what do we hold back?
- He whose Anger assuredly saves us,
- 2003 July 23, Stanisław ŚMIERCIAK, “Serce na wylot”, in Gazeta Krakowska[2], "Polskapresse". Oddział "Prasa Krakowska":
- Opłakuje śmierć córki i modli się, by Bóg calił życie Żanecie.
- She mourns the death of her daughter and prays that God save Żaneta's life.
Conjugation edit
Derived terms edit
verbs
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “calić”, in Słownik języka polskiego[3]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “calić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[4]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “calić”, in Słownik języka polskiego[5] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 252