See also: Fito, fīto, fito-, and -fito

Catalan edit

Verb edit

fito

  1. first-person singular present indicative of fitar

Galician edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese fito (13th century, Cantigas de Santa Maria), from fitar or directly from Latin fīctus (fixed) from fīgo (I fix).

Pronunciation edit

Adjective edit

fito (feminine fita, masculine plural fitos, feminine plural fitas)

  1. planted; firmly inserted in the ground
  2. fixed
  3. packed, compact, dense
    Synonym: mesto

Derived terms edit

Noun edit

fito m (plural fitos)

  1. aim, target; point towards the sight is directed
    Synonym: sisto
  2. boundary stone or landmark
    Synonyms: marco, mollón

Derived terms edit

Verb edit

fito

  1. first-person singular present indicative of fitar

References edit

  • fito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • fito” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • fito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • fito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • fito” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Latin edit

Pronunciation edit

Verb edit

fītō

  1. second/third-person singular future passive imperative of faciō

Malagasy edit

Malagasy cardinal numbers
 <  6 7 8  > 
    Cardinal : fito

Etymology edit

From Proto-Malayo-Polynesian *pitu, from Proto-Austronesian *pitu.

Numeral edit

fito

  1. seven

Portuguese edit

Pronunciation edit

  • Rhymes: -itu
  • Hyphenation: fi‧to

Verb edit

fito

  1. first-person singular present indicative of fitar

West Makian edit

Etymology edit

Cognate with Ternate hito, Sahu itomo.

Pronunciation edit

Noun edit

fito

  1. kitchen

References edit

  • Clemens Voorhoeve (1982) The Makian languages and their neighbours[1], Pacific linguistics