fito
Catalan edit
Verb edit
fito
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese fito (13th century, Cantigas de Santa Maria), from fitar or directly from Latin fīctus (“fixed”) from fīgo (“I fix”).
Pronunciation edit
Adjective edit
fito (feminine fita, masculine plural fitos, feminine plural fitas)
Derived terms edit
Noun edit
fito m (plural fitos)
Derived terms edit
Verb edit
fito
References edit
- “fito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “fito” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “fito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “fito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “fito” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈfiː.toː/, [ˈfiːt̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfi.to/, [ˈfiːt̪o]
Verb edit
fītō
Malagasy edit
< 6 | 7 | 8 > |
---|---|---|
Cardinal : fito | ||
Etymology edit
From Proto-Malayo-Polynesian *pitu, from Proto-Austronesian *pitu.
Numeral edit
fito
Portuguese edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -itu
- Hyphenation: fi‧to
Verb edit
fito
West Makian edit
Etymology edit
Cognate with Ternate hito, Sahu itomo.
Pronunciation edit
Noun edit
fito
References edit
- Clemens Voorhoeve (1982) The Makian languages and their neighbours[1], Pacific linguistics