fita
EnglishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Russian фита́ (fitá).
NounEdit
fita (plural fitas)
- The obsolete Cyrillic letter Ѳ, ѳ formerly used in Russian to write proper names and loanwords derived from or via Greek.
TranslationsEdit
AnagramsEdit
CatalanEdit
EtymologyEdit
From Vulgar Latin [petra] fīcta (“fixed [stone]”), from fīgō (“I fasten, fix”).
PronunciationEdit
NounEdit
fita f (plural fites)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “fita” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “fita”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “fita” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “fita” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
GalicianEdit
Etymology 1Edit
Probably from Latin vitta (“ribbon”), although the required evolution, with Latin <vi> becoming /fi/, is irregular. Alternatively from Suevic, from a derivative of Proto-Germanic *fetjō, compare Old High German fizza (“thread, tissue”), Old Norse fitja (“to knit”).[1] Compare also Italian fetta.
PronunciationEdit
NounEdit
fita f (plural fitas)
Etymology 2Edit
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
fita f (masculine fito, feminine plural fitas, masculine plural fitos)
Derived termsEdit
VerbEdit
fita
ReferencesEdit
- “fita” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “fita” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “fita” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “fita” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “fita” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “veto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
GothicEdit
RomanizationEdit
fita
- Romanization of 𐍆𐌹𐍄𐌰
HausaEdit
PronunciationEdit
NounEdit
fìtā f (possessed form fìtar̃)
IcelandicEdit
EtymologyEdit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
PronunciationEdit
NounEdit
fita f (genitive singular fitu, no plural)
DeclensionEdit
Derived termsEdit
- fitusækinn
- offita (“obesity”)
VerbEdit
fita (weak verb, third-person singular past indicative fitaði, supine fitað)
- (transitive, governs the accusative) to fatten, make fat
- Bændurnir fita dýrin.
- The farmers fatten the animals.
- Bændurnir fita dýrin.
ConjugationEdit
infinitive (nafnháttur) |
að fita | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fitað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fitandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fita | við fitum | present (nútíð) |
ég fiti | við fitum |
þú fitar | þið fitið | þú fitir | þið fitið | ||
hann, hún, það fitar | þeir, þær, þau fita | hann, hún, það fiti | þeir, þær, þau fiti | ||
past (þátíð) |
ég fitaði | við fituðum | past (þátíð) |
ég fitaði | við fituðum |
þú fitaðir | þið fituðuð | þú fitaðir | þið fituðuð | ||
hann, hún, það fitaði | þeir, þær, þau fituðu | hann, hún, það fitaði | þeir, þær, þau fituðu | ||
imperative (boðháttur) |
fita (þú) | fitið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fitaðu | fitiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fitaður | fituð | fitað | fitaðir | fitaðar | fituð | |
accusative (þolfall) |
fitaðan | fitaða | fitað | fitaða | fitaðar | fituð | |
dative (þágufall) |
fituðum | fitaðri | fituðu | fituðum | fituðum | fituðum | |
genitive (eignarfall) |
fitaðs | fitaðrar | fitaðs | fitaðra | fitaðra | fitaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fitaði | fitaða | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu | |
accusative (þolfall) |
fitaða | fituðu | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu | |
dative (þágufall) |
fitaða | fituðu | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu | |
genitive (eignarfall) |
fitaða | fituðu | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu |
Related termsEdit
Norwegian NynorskEdit
NounEdit
fita
Old NorseEdit
EtymologyEdit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
NounEdit
fita f (genitive fitu)
DeclensionEdit
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- “fita”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
PortugueseEdit
PronunciationEdit
- Hyphenation: fi‧ta
Etymology 1Edit
Uncertain. Likely from Latin vitta (“band, ribbon”).
NounEdit
fita f (plural fitas)
- tape, ribbon, band
- (colloquial) film, movie
- (Portugal, education, slang) a colored ribbon to indicate membership of a faculty
QuotationsEdit
For quotations using this term, see Citations:fita.
Derived termsEdit
DescendantsEdit
Etymology 2Edit
NounEdit
fita f (plural fitas)
QuotationsEdit
For quotations using this term, see Citations:fita.
VolapükEdit
NounEdit
fita
West MakianEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
fita
ConjugationEdit
Conjugation of fita (stative verb) | ||||
---|---|---|---|---|
singular | plural | |||
inclusive | exclusive | |||
1st person | tifita | mifita | afita | |
2nd person | nifita | fifita | ||
3rd person | inanimate | ifita | difita | |
animate | mafita | |||
imperative | —, fita | —, fita |
ReferencesEdit
- Clemens Voorhoeve (1982) The Makian languages and their neighbours[1], Pacific linguistics (as fitá)