See also: íntimo, intimó, intimò, and intīmo

Italian

edit

Etymology 1

edit

From Latin intimus.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈin.ti.mo/
  • Rhymes: -intimo
  • Hyphenation: ìn‧ti‧mo

Adjective

edit

intimo (feminine intima, masculine plural intimi, feminine plural intime)

  1. intimate, close
    Synonym: stretto
  2. intimate, private, innermost
    Synonyms: privato, profondo, segreto
  3. intimate, cosy, cozy
    Synonyms: accogliente, raccolto
  4. having a close relationship; close
    amici intimiclose friends
  5. concealing a sensitive area of the body; of or relating to undergarments (of clothing)
    maglietta intimaundershirt
    biancheria intimaintimates
Derived terms
edit
edit

Noun

edit

intimo m (plural intimi)

  1. underwear
    Synonym: biancheria intima
  2. innermost part, heart

Noun

edit

intimo m (plural intimi, feminine intima)

  1. intimate, close friend, close relation

Etymology 2

edit

Verb

edit

intimo

  1. first-person singular present indicative of intimare

Further reading

edit
  • intimo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams

edit

Latin

edit

Etymology

edit

From intimus (inmost, innermost, most intimate), superlative of intus (within), from in (in).

Pronunciation

edit

Verb

edit

intimō (present infinitive intimāre, perfect active intimāvī, supine intimātum); first conjugation

  1. to tell, relate, narrate, recount, describe, intimate

Conjugation

edit
   Conjugation of intimō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present intimō intimās intimat intimāmus intimātis intimant
imperfect intimābam intimābās intimābat intimābāmus intimābātis intimābant
future intimābō intimābis intimābit intimābimus intimābitis intimābunt
perfect intimāvī intimāvistī intimāvit intimāvimus intimāvistis intimāvērunt,
intimāvēre
pluperfect intimāveram intimāverās intimāverat intimāverāmus intimāverātis intimāverant
future perfect intimāverō intimāveris intimāverit intimāverimus intimāveritis intimāverint
passive present intimor intimāris,
intimāre
intimātur intimāmur intimāminī intimantur
imperfect intimābar intimābāris,
intimābāre
intimābātur intimābāmur intimābāminī intimābantur
future intimābor intimāberis,
intimābere
intimābitur intimābimur intimābiminī intimābuntur
perfect intimātus + present active indicative of sum
pluperfect intimātus + imperfect active indicative of sum
future perfect intimātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present intimem intimēs intimet intimēmus intimētis intiment
imperfect intimārem intimārēs intimāret intimārēmus intimārētis intimārent
perfect intimāverim intimāverīs intimāverit intimāverīmus intimāverītis intimāverint
pluperfect intimāvissem intimāvissēs intimāvisset intimāvissēmus intimāvissētis intimāvissent
passive present intimer intimēris,
intimēre
intimētur intimēmur intimēminī intimentur
imperfect intimārer intimārēris,
intimārēre
intimārētur intimārēmur intimārēminī intimārentur
perfect intimātus + present active subjunctive of sum
pluperfect intimātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present intimā intimāte
future intimātō intimātō intimātōte intimantō
passive present intimāre intimāminī
future intimātor intimātor intimantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives intimāre intimāvisse intimātūrum esse intimārī intimātum esse intimātum īrī
participles intimāns intimātūrus intimātus intimandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
intimandī intimandō intimandum intimandō intimātum intimātū

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Catalan: intimar
  • Galician: intimar
  • Italian: intimare
  • Portuguese: intimar
  • Spanish: intimar

Adjective

edit

intimō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of intimus

References

edit
  • intimo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • intimo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese

edit

Verb

edit

intimo

  1. first-person singular present indicative of intimar

Spanish

edit

Verb

edit

intimo

  1. first-person singular present indicative of intimar