Old EnglishEdit

Alternative formsEdit

EtymologyEdit

From Proto-West Germanic *īsarn, from Proto-Germanic *īsarną.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈiː.sern/, [ˈiː.zerˠn]

NounEdit

īsern n (nominative plural īsern)

  1. the metal iron
  2. an instrument or tool made from iron, especially an iron sword
  3. an iron shackle or fetter

DeclensionEdit

AdjectiveEdit

īsern

  1. consisting or made of iron

DeclensionEdit

Derived termsEdit

DescendantsEdit

  • Middle English: iren, eren, irne, iron, isen
    • English: iron
      • Marshallese: aen
    • Scots: airn, ern
    • Yola: eeren

ReferencesEdit