menjar
Catalan edit
Etymology edit
Inherited from Latin mandūcāre. Compare French manger and Italian mangiare.
Pronunciation edit
Verb edit
menjar (first-person singular present menjo, first-person singular preterite mengí, past participle menjat); root stress: (Central, Valencian) /e/; (Balearic) /ə/
- (intransitive) to eat something solid
- (transitive, usually reflexive) to eat (something)
- (idiomatic) menjar-se les ungles ― to bite one's nails
- (idiomatic) menjar-se amb els ulls algú o alguna cosa ― to look avidly somebody or something (an idiom, literally to eat with the eyes)
- (idiomatic) menjar-se algú a petons ― to hug and kiss somebody extensively (an idiom, literally to eat somebody kiss by kiss)
- (transitive, usually reflexive) to consume, to deplete (something)
Conjugation edit
Conjugation of menjar (first conjugation, j-g alternation)
infinitive | menjar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | menjant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | menjat | menjada | |||||
plural | menjats | menjades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | menjo | menges | menja | mengem | mengeu | mengen | |
imperfect | menjava | menjaves | menjava | menjàvem | menjàveu | menjaven | |
future | menjaré | menjaràs | menjarà | menjarem | menjareu | menjaran | |
preterite | mengí | menjares | menjà | menjàrem | menjàreu | menjaren | |
conditional | menjaria | menjaries | menjaria | menjaríem | menjaríeu | menjarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | mengi | mengis | mengi | mengem | mengeu | mengin | |
imperfect | mengés | mengessis | mengés | mengéssim | mengéssiu | mengessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | menja | mengi | mengem | mengeu | mengin | |
negative (no) | — | no mengis | no mengi | no mengem | no mengeu | no mengin |
Derived terms edit
Noun edit
menjar m (plural menjars)
Derived terms edit
Further reading edit
- “menjar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “menjar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “menjar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “menjar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.