monetarius
Latin edit
Etymology edit
From monēta (“mint, money”) + -ārius (“-ary: forming adjectives”), from the presence of the Roman mint at the Templum Iunonis Monetae (“Temple of Juno Moneta”) from 273 BC to AD 84, q.v.
Adjective edit
monētārius (feminine monētāria, neuter monētārium); first/second-declension adjective
- Of or related to mints or minting.
- (Late Latin) Monetary, of or related to money, particularly coinage.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | monētārius | monētāria | monētārium | monētāriī | monētāriae | monētāria | |
Genitive | monētāriī | monētāriae | monētāriī | monētāriōrum | monētāriārum | monētāriōrum | |
Dative | monētāriō | monētāriō | monētāriīs | ||||
Accusative | monētārium | monētāriam | monētārium | monētāriōs | monētāriās | monētāria | |
Ablative | monētāriō | monētāriā | monētāriō | monētāriīs | |||
Vocative | monētārie | monētāria | monētārium | monētāriī | monētāriae | monētāria |
Synonyms edit
- (of or related to money): monetalis
Descendants edit
- Catalan: monetari
- Middle French: monétaire
- Italian: monetario
- Portuguese: monetário
- Spanish: monetario
Noun edit
monētārius m (genitive monētāriī or monētārī); second declension
- (Medieval Latin, historical) Moneyer, the operator of a mint.
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | monētārius | monētāriī |
Genitive | monētāriī monētārī1 |
monētāriōrum |
Dative | monētāriō | monētāriīs |
Accusative | monētārium | monētāriōs |
Ablative | monētāriō | monētāriīs |
Vocative | monētārie | monētāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Alternative forms edit
References edit
- C.A. Nordman (1921), Anglo-Saxon Coins Found in Finland, Helsinki: Holger Schildt, p. 26.