nijgen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch nigen, from Old Dutch *nīgan, from Proto-Germanic *hnīganą, *hnīwaną. Cognate with Old English hnigan, Old Norse hníga (Swedish niga).
Pronunciation edit
Verb edit
nijgen
Inflection edit
Inflection of nijgen (strong class 1) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | nijgen | |||
past singular | neeg | |||
past participle | genegen | |||
infinitive | nijgen | |||
gerund | nijgen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | nijg | neeg | ||
2nd person sing. (jij) | nijgt | neeg | ||
2nd person sing. (u) | nijgt | neeg | ||
2nd person sing. (gij) | nijgt | neegt | ||
3rd person singular | nijgt | neeg | ||
plural | nijgen | negen | ||
subjunctive sing.1 | nijge | nege | ||
subjunctive plur.1 | nijgen | negen | ||
imperative sing. | nijg | |||
imperative plur.1 | nijgt | |||
participles | nijgend | genegen | ||
1) Archaic. |