Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From ob- +‎ capiō.

Pronunciation edit

Verb edit

occipiō (present infinitive occipere, perfect active occēpī, supine occeptum); third conjugation iō-variant

  1. to begin, start, commence
    Synonyms: incohō, exōrdior, incipiō, coepiō, ōrdior, initiō, ineō, committō, ingredior, aggredior, sūmō, exorior, moveō, mōlior
    Antonyms: dēsistō, subsistō, cessō

Conjugation edit

   Conjugation of occipiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present occipiō occipis occipit occipimus occipitis occipiunt
imperfect occipiēbam occipiēbās occipiēbat occipiēbāmus occipiēbātis occipiēbant
future occipiam occipiēs occipiet occipiēmus occipiētis occipient
perfect occēpī occēpistī occēpit occēpimus occēpistis occēpērunt,
occēpēre
pluperfect occēperam occēperās occēperat occēperāmus occēperātis occēperant
future perfect occēperō occēperis occēperit occēperimus occēperitis occēperint
sigmatic future1 occepsō occepsis occepsit occepsimus occepsitis occepsint
passive present occipior occiperis,
occipere
occipitur occipimur occipiminī occipiuntur
imperfect occipiēbar occipiēbāris,
occipiēbāre
occipiēbātur occipiēbāmur occipiēbāminī occipiēbantur
future occipiar occipiēris,
occipiēre
occipiētur occipiēmur occipiēminī occipientur
perfect occeptus + present active indicative of sum
pluperfect occeptus + imperfect active indicative of sum
future perfect occeptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present occipiam occipiās occipiat occipiāmus occipiātis occipiant
imperfect occiperem occiperēs occiperet occiperēmus occiperētis occiperent
perfect occēperim occēperīs occēperit occēperīmus occēperītis occēperint
pluperfect occēpissem occēpissēs occēpisset occēpissēmus occēpissētis occēpissent
sigmatic aorist1 occepsim occepsīs occepsīt occepsīmus occepsītis occepsint
passive present occipiar occipiāris,
occipiāre
occipiātur occipiāmur occipiāminī occipiantur
imperfect occiperer occiperēris,
occiperēre
occiperētur occiperēmur occiperēminī occiperentur
perfect occeptus + present active subjunctive of sum
pluperfect occeptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present occipe occipite
future occipitō occipitō occipitōte occipiuntō
passive present occipere occipiminī
future occipitor occipitor occipiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives occipere occēpisse occeptūrum esse occipī occeptum esse occeptum īrī
participles occipiēns occeptūrus occeptus occipiendus,
occipiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
occipiendī occipiendō occipiendum occipiendō occeptum occeptū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").

Related terms edit

References edit

  • occipio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • occipio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • occipio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.