See also: occupò

Italian edit

Verb edit

occupo

  1. first-person singular present indicative of occupare

Latin edit

Etymology edit

From ob- and the root of capiō (capture, seize). The difference in conjugation is explained by De Vaan, citing Steinbauer 1989, as the result of derivation via the denominal suffix -ō, -āre from some intermediate nominal (such as an unattested noun or adjective *occeps, *occupis), instead of direct composition of the prefix with the base verb.[1] Compare anticipō, nū̆ncupō, participō.

Pronunciation edit

Verb edit

occupō (present infinitive occupāre, perfect active occupāvī, supine occupātum); first conjugation

  1. to occupy, fill, take up
    Synonyms: comprehendō, teneō, obsideō, compleō, possideō
  2. to seize, invade, take possession of
    Synonyms: potior, obsideō, compleō, obtineō, teneō, adipīscor, comprehendō, dēprehendō, arripiō, corripiō, capessō, expugnō, capiō, possideō, apprehendō
  3. to anticipate, make the first move
    Synonyms: anteeō, praecipiō
  4. to employ, make use of
    Synonyms: ūsūrpō, ūtor, sūmō, adhibeō

Conjugation edit

   Conjugation of occupō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present occupō occupās occupat occupāmus occupātis occupant
imperfect occupābam occupābās occupābat occupābāmus occupābātis occupābant
future occupābō occupābis occupābit occupābimus occupābitis occupābunt
perfect occupāvī occupāvistī,
occupāstī2
occupāvit,
occupāt2
occupāvimus,
occupāmus2
occupāvistis,
occupāstis2
occupāvērunt,
occupāvēre,
occupārunt2
pluperfect occupāveram,
occupāram2
occupāverās,
occupārās2
occupāverat,
occupārat2
occupāverāmus,
occupārāmus2
occupāverātis,
occupārātis2
occupāverant,
occupārant2
future perfect occupāverō,
occupārō2
occupāveris,
occupāris2
occupāverit,
occupārit2
occupāverimus,
occupārimus2
occupāveritis,
occupāritis2
occupāverint,
occupārint2
sigmatic future1 occupāssō occupāssis occupāssit occupāssimus occupāssitis occupāssint
passive present occupor occupāris,
occupāre
occupātur occupāmur occupāminī occupantur
imperfect occupābar occupābāris,
occupābāre
occupābātur occupābāmur occupābāminī occupābantur
future occupābor occupāberis,
occupābere
occupābitur occupābimur occupābiminī occupābuntur
perfect occupātus + present active indicative of sum
pluperfect occupātus + imperfect active indicative of sum
future perfect occupātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present occupem occupēs occupet occupēmus occupētis occupent
imperfect occupārem occupārēs occupāret occupārēmus occupārētis occupārent
perfect occupāverim,
occupārim2
occupāverīs,
occupārīs2
occupāverit,
occupārit2
occupāverīmus,
occupārīmus2
occupāverītis,
occupārītis2
occupāverint,
occupārint2
pluperfect occupāvissem,
occupāssem2
occupāvissēs,
occupāssēs2
occupāvisset,
occupāsset2
occupāvissēmus,
occupāssēmus2
occupāvissētis,
occupāssētis2
occupāvissent,
occupāssent2
sigmatic aorist1 occupāssim occupāssīs occupāssīt occupāssīmus occupāssītis occupāssint
passive present occuper occupēris,
occupēre
occupētur occupēmur occupēminī occupentur
imperfect occupārer occupārēris,
occupārēre
occupārētur occupārēmur occupārēminī occupārentur
perfect occupātus + present active subjunctive of sum
pluperfect occupātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present occupā occupāte
future occupātō occupātō occupātōte occupantō
passive present occupāre occupāminī
future occupātor occupātor occupantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives occupāre occupāvisse,
occupāsse2
occupātūrum esse occupārī occupātum esse occupātum īrī
participles occupāns occupātūrus occupātus occupandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
occupandī occupandō occupandum occupandō occupātum occupātū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
2At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  1. ^ De Vaan, Michiel (2008), “capiō”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 90

Further reading edit

  • occupo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • occupo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • occupo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • fear comes upon some one: timor aliquem occupat (B. G. 1. 39)
    • superstition has taken possession of their souls: superstitio mentes occupavit (Verr. 4. 51. 113)
    • to put out money at interest: pecuniam fenore occupare (Flacc. 21. 54)
    • to take upon oneself absolute power: imperium, regnum, tyrannidem occupare
    • to occupy a position (with troops): capere, occupare locum
    • to occupy the high ground: occupare loca superiora
    • (ambiguous) to be engaged upon a matter: occupatum esse in aliqua re