Polish

edit

Etymology

edit

From od- +‎ wieźć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

odwieźć pf (imperfective odwozić)

  1. (transitive, automotive, transport) to drive back, to give a lift

Conjugation

edit
Conjugation of odwieźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odwieźć
future tense 1st odwiozę odwieziemy
2nd odwieziesz odwieziecie
3rd odwiezie odwiozą
impersonal odwiezie się
past tense 1st odwiozłem,
-(e)m odwiózł
odwiozłam,
-(e)m odwiozła
odwiozłom,
-(e)m odwiozło
odwieźliśmy,
-(e)śmy odwieźli
odwiozłyśmy,
-(e)śmy odwiozły
2nd odwiozłeś,
-(e)ś odwiózł
odwiozłaś,
-(e)ś odwiozła
odwiozłoś,
-(e)ś odwiozło
odwieźliście,
-(e)ście odwieźli
odwiozłyście,
-(e)ście odwiozły
3rd odwiózł odwiozła odwiozło odwieźli odwiozły
impersonal odwieziono
conditional 1st odwiózłbym,
bym odwiózł
odwiozłabym,
bym odwiozła
odwiozłobym,
bym odwiozło
odwieźlibyśmy,
byśmy odwieźli
odwiozłybyśmy,
byśmy odwiozły
2nd odwiózłbyś,
byś odwiózł
odwiozłabyś,
byś odwiozła
odwiozłobyś,
byś odwiozło
odwieźlibyście,
byście odwieźli
odwiozłybyście,
byście odwiozły
3rd odwiózłby,
by odwiózł
odwiozłaby,
by odwiozła
odwiozłoby,
by odwiozło
odwieźliby,
by odwieźli
odwiozłyby,
by odwiozły
impersonal odwieziono by
imperative 1st niech odwiozę odwieźmy
2nd odwieź odwieźcie
3rd niech odwiezie niech odwiozą
passive adjectival participle odwieziony odwieziona odwiezione odwiezieni odwiezione
anterior adverbial participle odwiózłszy
verbal noun odwiezienie
edit
adjective
nouns

Further reading

edit
  • odwieźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odwieźć in Polish dictionaries at PWN