ombrar

Catalan edit

Etymology edit

Semi-learned borrowing from Latin umbrāre (“to shade”).

Pronunciation edit

IPA^(key): (Central) [umˈbɾa]
IPA^(key): (Balearic) [omˈbɾa]
IPA^(key): (Valencian) [omˈbɾaɾ]

Verb edit

ombrar (first-person singular present ombro, first-person singular preterite ombrí, past participle ombrat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/

(transitive) to shade, overshadow
Synonym: ombrejar
(intransitive, takes a reflexive pronoun) to shelter from the sun

Conjugation edit

Conjugation of ombrar (first conjugation)

person		singular			plural
infinitive			ombrar
gerund			ombrant
past participle				masculine		feminine
		singular		ombrat		ombrada
		plural		ombrats		ombrades
person		first	second	third	first	second	third
indicative		jo	tu	ell/ella vostè	nosaltres nós	vosaltres vós	ells/elles vostès
	present	ombro	ombres	ombra	ombrem	ombreu	ombren
	imperfect	ombrava	ombraves	ombrava	ombràvem	ombràveu	ombraven
	future	ombraré	ombraràs	ombrarà	ombrarem	ombrareu	ombraran
	preterite	ombrí	ombrares	ombrà	ombràrem	ombràreu	ombraren
	conditional	ombraria	ombraries	ombraria	ombraríem	ombraríeu	ombrarien
subjunctive		jo	tu	ell/ella vostè	nosaltres nós	vosaltres vós	ells/elles vostès
	present	ombri	ombris	ombri	ombrem	ombreu	ombrin
	imperfect	ombrés	ombressis	ombrés	ombréssim	ombréssiu	ombressin
imperative		—	tu	vostè	nosaltres	vosaltres vós	vostès
	affirmative	—	ombra	ombri	ombrem	ombreu	ombrin
	negative (no)	—	no ombris	no ombri	no ombrem	no ombreu	no ombrin