ontspannen

Dutch

Etymology

From ont- +‎ spannen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈspɑnə(n)/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɑnən

Verb

ontspannen

1. to relax

Inflection

Conjugation of ontspannen (weak with strong past participle, prefixed)
infinitive	ontspannen
past singular	ontspande
past participle	ontspannen
infinitive	ontspannen
gerund	ontspannen n
	present tense	past tense
1st person singular	ontspan	ontspande
2nd person sing. (jij)	ontspant	ontspande
2nd person sing. (u)	ontspant	ontspande
2nd person sing. (gij)	ontspant	ontspande
3rd person singular	ontspant	ontspande
plural	ontspannen	ontspanden
subjunctive sing.1	ontspanne	ontspande
subjunctive plur.1	ontspannen	ontspanden
imperative sing.	ontspan
imperative plur.1	ontspant
participles	ontspannend	ontspannen
1) Archaic.

Participle

ontspannen

1. past participle of ontspannen

Inflection

Inflection of ontspannen
uninflected	ontspannen
inflected	ontspannen
		positive
predicative/adverbial		ontspannen
indefinite	m./f. sing.	ontspannen
	n. sing.	ontspannen
	plural	ontspannen
definite		ontspannen
partitive		ontspannens

Adjective

ontspannen (comparative ontspannener, superlative ontspannenst)

1. relaxed

Inflection

Inflection of ontspannen
uninflected	ontspannen
inflected	ontspannen
comparative	ontspannener
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ontspannen	ontspannener	het ontspannenst het ontspannenste
indefinite	m./f. sing.	ontspannen	ontspannener	ontspannenste
	n. sing.	ontspannen	ontspannener	ontspannenste
	plural	ontspannen	ontspannener	ontspannenste
definite		ontspannen	ontspannener	ontspannenste
partitive		ontspannens	ontspanneners	—