opstappen

Dutch

Etymology

op +‎ stappen

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opstappen

1. to go away, resign

   Ik stap maar eens op - I'll be off now

   Ik heb besloten op te stappen als partijleider - I have decided to resign as party leader

2. to depart (as in "step away")
3. to board (as in "step (up) into" or "step on board")

   Willen alle passagiers van vlucht 643 opstappen alstublieft - Would all passengers of flight 643 be so kind as to board, please?

Inflection

Conjugation of opstappen (weak, separable)
infinitive	opstappen
past singular	stapte op
past participle	opgestapt
infinitive	opstappen
gerund	opstappen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stap op	stapte op	opstap	opstapte
2nd person sing. (jij)	stapt op, stap op2	stapte op	opstapt	opstapte
2nd person sing. (u)	stapt op	stapte op	opstapt	opstapte
2nd person sing. (gij)	stapt op	stapte op	opstapt	opstapte
3rd person singular	stapt op	stapte op	opstapt	opstapte
plural	stappen op	stapten op	opstappen	opstapten
subjunctive sing.1	stappe op	stapte op	opstappe	opstapte
subjunctive plur.1	stappen op	stapten op	opstappen	opstapten
imperative sing.	stap op
imperative plur.1	stapt op
participles	opstappend	opgestapt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

See also

• weggaan
• zich terugtrekken

Noun

opstappen

1. plural of opstap

Anagrams

• stappen op