pocałować

Old Polish

Etymology

From po- +‎ całować. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔt͡saɫɔvat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔt͡saɫɔvat͡ɕ/

Verb

pocałować pf (imperfective całować)

1. to kiss

   Synonym: ucałować

   • 1930 [Fifteenth century], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], section 27,27:

     Przystøpyw poczalowal gest gy (osculatus est eum)

     [Przystąpiw pocałował jest ji (osculatus est eum)]

Derived terms

noun

• pocałowanie

 

Related terms

adjective

• cały

 

adverbs

• cale
• cało

 

nouns

• całowanie
• całość
• ucałowanie

 

verbs

• celić impf

 

Descendants

• Polish: pocałować

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pocałować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pocałować. By surface analysis, po- +‎ całować.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.t͡saˈwɔ.vat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.t͡saˈɫɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: po‧ca‧ło‧wać

Verb

pocałować pf (imperfective całować)

1. (transitive) to kiss (to touch with the lips)

   Synonym: ucałować

2. (reflexive with się) to kiss (to touch each other’s lips)

   Synonym: ucałować

Conjugation

Conjugation of pocałować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pocałować
future tense	1st	pocałuję			pocałujemy
	2nd	pocałujesz			pocałujecie
	3rd	pocałuje			pocałują
	impersonal	pocałuje się
past tense	1st	pocałowałem, -(e)m pocałował	pocałowałam, -(e)m pocałowała	pocałowałom, -(e)m pocałowało	pocałowaliśmy, -(e)śmy pocałowali	pocałowałyśmy, -(e)śmy pocałowały
	2nd	pocałowałeś, -(e)ś pocałował	pocałowałaś, -(e)ś pocałowała	pocałowałoś, -(e)ś pocałowało	pocałowaliście, -(e)ście pocałowali	pocałowałyście, -(e)ście pocałowały
	3rd	pocałował	pocałowała	pocałowało	pocałowali	pocałowały
	impersonal	pocałowano
conditional	1st	pocałowałbym, bym pocałował	pocałowałabym, bym pocałowała	pocałowałobym, bym pocałowało	pocałowalibyśmy, byśmy pocałowali	pocałowałybyśmy, byśmy pocałowały
	2nd	pocałowałbyś, byś pocałował	pocałowałabyś, byś pocałowała	pocałowałobyś, byś pocałowało	pocałowalibyście, byście pocałowali	pocałowałybyście, byście pocałowały
	3rd	pocałowałby, by pocałował	pocałowałaby, by pocałowała	pocałowałoby, by pocałowało	pocałowaliby, by pocałowali	pocałowałyby, by pocałowały
	impersonal	pocałowano by
imperative	1st	niech pocałuję			pocałujmy
	2nd	pocałuj			pocałujcie
	3rd	niech pocałuje			niech pocałują
passive adjectival participle		pocałowany	pocałowana	pocałowane	pocałowani	pocałowane
anterior adverbial participle		pocałowawszy
verbal noun		pocałowanie

Further reading

• pocałować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pocałować in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pocałować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pocałować się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (15.09.2016) “POCAŁOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Paweł Kupiszewski (15.09.2016) “POCAŁOWAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pocałować”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pocałować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pocałować”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 295
• pocałować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego