popędzić

Polish

Etymology

From po- +‎ pędzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: po‧pę‧dzić

Verb

popędzić pf (imperfective popędzać)

1. (transitive) to drive (compel to move in a particular direction), to herd

   Synonym: zagonić

2. (transitive) to prod, to chivy, to hurry

   Synonyms: ponaglić, przynaglić, pogonić, pospieszyć

3. (intransitive) to flit, to dash, to nip

   Synonym: pobiec

Conjugation

Conjugation of popędzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popędzić
future tense	1st	popędzę			popędzimy
	2nd	popędzisz			popędzicie
	3rd	popędzi			popędzą
	impersonal	popędzi się
past tense	1st	popędziłem, -(e)m popędził	popędziłam, -(e)m popędziła	popędziłom, -(e)m popędziło	popędziliśmy, -(e)śmy popędzili	popędziłyśmy, -(e)śmy popędziły
	2nd	popędziłeś, -(e)ś popędził	popędziłaś, -(e)ś popędziła	popędziłoś, -(e)ś popędziło	popędziliście, -(e)ście popędzili	popędziłyście, -(e)ście popędziły
	3rd	popędził	popędziła	popędziło	popędzili	popędziły
	impersonal	popędzono
conditional	1st	popędziłbym, bym popędził	popędziłabym, bym popędziła	popędziłobym, bym popędziło	popędzilibyśmy, byśmy popędzili	popędziłybyśmy, byśmy popędziły
	2nd	popędziłbyś, byś popędził	popędziłabyś, byś popędziła	popędziłobyś, byś popędziło	popędzilibyście, byście popędzili	popędziłybyście, byście popędziły
	3rd	popędziłby, by popędził	popędziłaby, by popędziła	popędziłoby, by popędziło	popędziliby, by popędzili	popędziłyby, by popędziły
	impersonal	popędzono by
imperative	1st	niech popędzę			popędźmy
	2nd	popędź			popędźcie
	3rd	niech popędzi			niech popędzą
passive adjectival participle		popędzony	popędzona	popędzone	popędzeni	popędzone
anterior adverbial participle		popędziwszy
verbal noun		popędzenie

Further reading

• popędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popędzić in Polish dictionaries at PWN