ponaglić

Polish

Etymology

From po- +‎ naglić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈnaɡ.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɡlit͡ɕ
• Syllabification: po‧nag‧lić

Verb

ponaglić pf (imperfective ponaglać)

1. (transitive) to urge, to press, to rush

   Synonyms: przynaglić, popędzić, pogonić

Conjugation

Conjugation of ponaglić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ponaglić
future tense	1st	ponaglę			ponaglimy
	2nd	ponaglisz			ponaglicie
	3rd	ponagli			ponaglą
	impersonal	ponagli się
past tense	1st	ponagliłem, -(e)m ponaglił	ponagliłam, -(e)m ponagliła	ponagliłom, -(e)m ponagliło	ponagliliśmy, -(e)śmy ponaglili	ponagliłyśmy, -(e)śmy ponagliły
	2nd	ponagliłeś, -(e)ś ponaglił	ponagliłaś, -(e)ś ponagliła	ponagliłoś, -(e)ś ponagliło	ponagliliście, -(e)ście ponaglili	ponagliłyście, -(e)ście ponagliły
	3rd	ponaglił	ponagliła	ponagliło	ponaglili	ponagliły
	impersonal	ponaglono
conditional	1st	ponagliłbym, bym ponaglił	ponagliłabym, bym ponagliła	ponagliłobym, bym ponagliło	ponaglilibyśmy, byśmy ponaglili	ponagliłybyśmy, byśmy ponagliły
	2nd	ponagliłbyś, byś ponaglił	ponagliłabyś, byś ponagliła	ponagliłobyś, byś ponagliło	ponaglilibyście, byście ponaglili	ponagliłybyście, byście ponagliły
	3rd	ponagliłby, by ponaglił	ponagliłaby, by ponagliła	ponagliłoby, by ponagliło	ponagliliby, by ponaglili	ponagliłyby, by ponagliły
	impersonal	ponaglono by
imperative	1st	niech ponaglę			ponaglijmy
	2nd	ponaglij			ponaglijcie
	3rd	niech ponagli			niech ponaglą
passive adjectival participle		ponaglony	ponaglona	ponaglone	ponagleni	ponaglone
anterior adverbial participle		ponagliwszy
verbal noun		ponaglenie

Further reading

• ponaglić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ponaglić in Polish dictionaries at PWN