stoefen

Dutch

Etymology

Southern variant of stoffen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstu.fə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: stoe‧fen

Verb

stoefen

1. to brag, to boast, to show off

   Synonyms: bluffen, pochen, opscheppen, snoeven, pralen, zwetsen

Conjugation

Conjugation of stoefen (weak)
infinitive	stoefen
past singular	stoefte
past participle	gestoeft
infinitive	stoefen
gerund	stoefen n
	present tense	past tense
1st person singular	stoef	stoefte
2nd person sing. (jij)	stoeft, stoef2	stoefte
2nd person sing. (u)	stoeft	stoefte
2nd person sing. (gij)	stoeft	stoefte
3rd person singular	stoeft	stoefte
plural	stoefen	stoeften
subjunctive sing.1	stoefe	stoefte
subjunctive plur.1	stoefen	stoeften
imperative sing.	stoef
imperative plur.1	stoeft
participles	stoefend	gestoeft
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• stoefer