usufruir
Portuguese edit
Etymology edit
From Medieval Latin usufructus, shortening of the Latin phrase usus et fructus.
Pronunciation edit
- (Brazil) IPA(key): /u.zu.fɾuˈi(ʁ)/ [u.zu.fɾʊˈi(h)], (faster pronunciation) /u.zuˈfɾwi(ʁ)/ [u.zuˈfɾwi(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /u.zu.fɾuˈi(ɾ)/ [u.zu.fɾʊˈi(ɾ)], (faster pronunciation) /u.zuˈfɾwi(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /u.zu.fɾuˈi(ʁ)/ [u.zu.fɾʊˈi(χ)], (faster pronunciation) /u.zuˈfɾwi(ʁ)/ [u.zuˈfɾwi(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /u.zu.fɾuˈi(ɻ)/ [u.zu.fɾʊˈi(ɻ)], (faster pronunciation) /u.zuˈfɾwi(ɻ)/
Verb edit
usufruir (first-person singular present usufruo, first-person singular preterite usufruí, past participle usufruído)
- to enjoy
Conjugation edit
Conjugation of usufruir (irregular) (See Appendix:Portuguese verbs)