From utrącić + -ać. First attested in the 16th century.[1]
utrącać impf (perfective utrącić)
- (transitive) to hit off (to remove by hitting) [+instrumental = with what]
- (transitive) to knock out (to remove the possibility of promotion or out of a position)
- Synonym: uwalać
- (transitive) to reject a proposal
- Synonym: uwalać
- (transitive, obsolete) to damage by jostling
- (transitive, obsolete) to kill
- Synonym: zabijać
Conjugation of utrącać impf
|
utrącać
|
utrącam
|
utrącamy
|
utrącasz
|
utrącacie
|
utrąca
|
utrącają
|
utrąca się
|
utrącałem, -(e)m utrącał
|
utrącałam, -(e)m utrącała
|
utrącałom, -(e)m utrącało
|
utrącaliśmy, -(e)śmy utrącali
|
utrącałyśmy, -(e)śmy utrącały
|
utrącałeś, -(e)ś utrącał
|
utrącałaś, -(e)ś utrącała
|
utrącałoś, -(e)ś utrącało
|
utrącaliście, -(e)ście utrącali
|
utrącałyście, -(e)ście utrącały
|
utrącał
|
utrącała
|
utrącało
|
utrącali
|
utrącały
|
utrącano
|
będę utrącał, będę utrącać
|
będę utrącała, będę utrącać
|
będę utrącało, będę utrącać
|
będziemy utrącali, będziemy utrącać
|
będziemy utrącały, będziemy utrącać
|
będziesz utrącał, będziesz utrącać
|
będziesz utrącała, będziesz utrącać
|
będziesz utrącało, będziesz utrącać
|
będziecie utrącali, będziecie utrącać
|
będziecie utrącały, będziecie utrącać
|
będzie utrącał, będzie utrącać
|
będzie utrącała, będzie utrącać
|
będzie utrącało, będzie utrącać
|
będą utrącali, będą utrącać
|
będą utrącały, będą utrącać
|
będzie utrącać się
|
utrącałbym, bym utrącał
|
utrącałabym, bym utrącała
|
utrącałobym, bym utrącało
|
utrącalibyśmy, byśmy utrącali
|
utrącałybyśmy, byśmy utrącały
|
utrącałbyś, byś utrącał
|
utrącałabyś, byś utrącała
|
utrącałobyś, byś utrącało
|
utrącalibyście, byście utrącali
|
utrącałybyście, byście utrącały
|
utrącałby, by utrącał
|
utrącałaby, by utrącała
|
utrącałoby, by utrącało
|
utrącaliby, by utrącali
|
utrącałyby, by utrącały
|
utrącano by
|
niech utrącam
|
utrącajmy
|
utrącaj
|
utrącajcie
|
niech utrąca
|
niech utrącają
|
utrącający
|
utrącająca
|
utrącające
|
utrącający
|
utrącające
|
utrącany
|
utrącana
|
utrącane
|
utrącani
|
utrącane
|
utrącając
|
utrącanie
|
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “utrącać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- utrącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- utrącać in Polish dictionaries at PWN
- Aleksandra Wieczorek (27.02.2019) “UTRĄCAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “utrącać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “utrącać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “utrącać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 402
- utrącać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego