Old Polish

edit

Etymology

edit

From u- +‎ walać. First attested in c. 1470.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /uvalʲat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /uvalʲat͡ɕ/

Verb

edit

uwalać impf (perfective uwalić)

  1. (attested in Greater Poland) to wallow (lying on the ground, make sudden movements)
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie[1], [2], [3], Lubin, page 268:
      Volutabatur, id est frequenter voluebatur vwalal szą aut przewraczal (cum vidisset eum, statim spiritus conturbavit illum, et elisus in terram volutabatur spumans Marc 9, 19)
      [Volutabatur, id est frequenter voluebatur uwalał się aut przewracał (cum vidisset eum, statim spiritus conturbavit illum, et elisus in terram volutabatur spumans Marc 9, 19)]

Descendants

edit
  • Polish: uwalać

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uwalać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish uwalać. By surface analysis, u- +‎ walać.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /uˈva.lat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /uˈva.lat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alat͡ɕ
  • Syllabification: u‧wa‧lać

Verb

edit

uwalać impf (perfective uwalić)

  1. (transitive, colloquial) to get dirty (to cause to become dirty) [with instrumental ‘with what’]
    Synonym: brudzić
  2. (transitive, colloquial) to make impossible (to cause certain actions to be abandoned or their implementation impossible)
    Synonym: utrącać
  3. (transitive, colloquial) to knock out (to remove the possibility of promotion or out of a position)
    Synonym: utrącać
  4. (transitive, colloquial, education) to fail (to give a student a failing grade) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]
    Synonyms: obcinać, oblewać, ulewać
  5. (transitive, colloquial) to break (to cause something to stop functioning properly or become unusable)
  6. (reflexive with się, colloquial) to get dirty (to become dirty) [with instrumental ‘with what’]
    Synonyms: brudzić się, świnić się
  7. (reflexive with się) to flump (to fall helplessly to a certain place)
    Synonym: zwalać się
  8. (reflexive with się) to get loaded, to get blasted, to get wasted (to become very drunk) [with inc ‘off of what’]
    Synonym: chlać się
  9. (reflexive with się) to whack oneself (to hit oneself somewhere)

Conjugation

edit
Conjugation of uwalać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwalać
present tense 1st uwalam uwalamy
2nd uwalasz uwalacie
3rd uwala uwalają
impersonal uwala się
past tense 1st uwalałem,
-(e)m uwalał
uwalałam,
-(e)m uwalała
uwalałom,
-(e)m uwalało
uwalaliśmy,
-(e)śmy uwalali
uwalałyśmy,
-(e)śmy uwalały
2nd uwalałeś,
-(e)ś uwalał
uwalałaś,
-(e)ś uwalała
uwalałoś,
-(e)ś uwalało
uwalaliście,
-(e)ście uwalali
uwalałyście,
-(e)ście uwalały
3rd uwalał uwalała uwalało uwalali uwalały
impersonal uwalano
future tense 1st będę uwalał,
będę uwalać
będę uwalała,
będę uwalać
będę uwalało,
będę uwalać
będziemy uwalali,
będziemy uwalać
będziemy uwalały,
będziemy uwalać
2nd będziesz uwalał,
będziesz uwalać
będziesz uwalała,
będziesz uwalać
będziesz uwalało,
będziesz uwalać
będziecie uwalali,
będziecie uwalać
będziecie uwalały,
będziecie uwalać
3rd będzie uwalał,
będzie uwalać
będzie uwalała,
będzie uwalać
będzie uwalało,
będzie uwalać
będą uwalali,
będą uwalać
będą uwalały,
będą uwalać
impersonal będzie uwalać się
conditional 1st uwalałbym,
bym uwalał
uwalałabym,
bym uwalała
uwalałobym,
bym uwalało
uwalalibyśmy,
byśmy uwalali
uwalałybyśmy,
byśmy uwalały
2nd uwalałbyś,
byś uwalał
uwalałabyś,
byś uwalała
uwalałobyś,
byś uwalało
uwalalibyście,
byście uwalali
uwalałybyście,
byście uwalały
3rd uwalałby,
by uwalał
uwalałaby,
by uwalała
uwalałoby,
by uwalało
uwalaliby,
by uwalali
uwalałyby,
by uwalały
impersonal uwalano by
imperative 1st niech uwalam uwalajmy
2nd uwalaj uwalajcie
3rd niech uwala niech uwalają
active adjectival participle uwalający uwalająca uwalające uwalający uwalające
passive adjectival participle uwalany uwalana uwalane uwalani uwalane
contemporary adverbial participle uwalając
verbal noun uwalanie

References

edit

Further reading

edit
  • uwalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwalać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uwalać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Aleksandra Wieczorek (06.03.2019) “UWALAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “uwalać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “uwalać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uwalać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 409