vervoegen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ voegen.

Pronunciation

IPA^(key): /vərˈvu.ɣə(n)/
Audio: (file)
Hyphenation: ver‧voe‧gen
Rhymes: -uɣən

Verb

vervoegen

to conjugate
(proscribed) to join

Usage notes

Some speakers use this verb to mean "to join". Many speakers and language organisations consider this usage nonstandard and advise speakers to use, among other things, "zich (ver)voegen bij" or "zich aansluiten bij" instead.^[1]^[2]

Inflection

Conjugation of vervoegen (weak, prefixed)
infinitive	vervoegen
past singular	vervoegde
past participle	vervoegd
infinitive	vervoegen
gerund	vervoegen n
	present tense	past tense
1st person singular	vervoeg	vervoegde
2nd person sing. (jij)	vervoegt, vervoeg²	vervoegde
2nd person sing. (u)	vervoegt	vervoegde
2nd person sing. (gij)	vervoegt	vervoegde
3rd person singular	vervoegt	vervoegde
plural	vervoegen	vervoegden

subjunctive sing.¹	vervoege	vervoegde
subjunctive plur.¹	vervoegen	vervoegden

imperative sing.	vervoeg
imperative plur.¹	vervoegt

participles	vervoegend	vervoegd
¹⁾ Archaic. ²⁾ In case of inversion.

Derived terms

vervoeging

Related terms

verbuigen

Descendants

Afrikaans: vervoeg

References

^ [1]
^ [2]

Anagrams

geven over, overgeven

[1] [1]

[2] [2]

[1]

[2]