verwildert
Dutch
editPronunciation
editAudio: (file)
Verb
editverwildert
- inflection of verwilderen:
German
editPronunciation
editParticiple
editverwildert
Adjective
editverwildert (strong nominative masculine singular verwilderter, not comparable)
- feral (wild, untamed, especially of domesticated animals having returned to the wild)
Declension
editPositive forms of verwildert (uncomparable)
Verb
editverwildert
- inflection of verwildern: