wateren
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
wateren
Etymology 2 edit
From Middle Dutch wateren, weteren, from Old Dutch *wateron, *weteren, from Proto-Germanic *watrōną, *watrijaną. Equivalent to water + -en.
Verb edit
wateren
- (transitive) to water, to irrigate, to soak
- (intransitive, common euphemism) to urinate
Inflection edit
Inflection of wateren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wateren | |||
past singular | waterde | |||
past participle | gewaterd | |||
infinitive | wateren | |||
gerund | wateren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | water | waterde | ||
2nd person sing. (jij) | watert | waterde | ||
2nd person sing. (u) | watert | waterde | ||
2nd person sing. (gij) | watert | waterde | ||
3rd person singular | watert | waterde | ||
plural | wateren | waterden | ||
subjunctive sing.1 | watere | waterde | ||
subjunctive plur.1 | wateren | waterden | ||
imperative sing. | water | |||
imperative plur.1 | watert | |||
participles | waterend | gewaterd | ||
1) Archaic. |