weerspreken
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch weerspreken, wederpreken, from Old Dutch *witharsprekan, from Proto-West Germanic *wiþrasprekan, equivalent to weer- + spreken.
Pronunciation edit
Verb edit
weerspreken
- to refute, contradict, dispute
- Synonyms: tegenspreken, tegenzeggen
Inflection edit
Inflection of weerspreken (strong class 4, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | weerspreken | |||
past singular | weersprak | |||
past participle | weersproken | |||
infinitive | weerspreken | |||
gerund | weerspreken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | weerspreek | weersprak | ||
2nd person sing. (jij) | weerspreekt | weersprak | ||
2nd person sing. (u) | weerspreekt | weersprak | ||
2nd person sing. (gij) | weerspreekt | weerspraakt | ||
3rd person singular | weerspreekt | weersprak | ||
plural | weerspreken | weerspraken | ||
subjunctive sing.1 | weerspreke | weersprake | ||
subjunctive plur.1 | weerspreken | weerspraken | ||
imperative sing. | weerspreek | |||
imperative plur.1 | weerspreekt | |||
participles | weersprekend | weersproken | ||
1) Archaic. |