wieleren

Dutch

Etymology

Coined in 1869 by Matthias de Vries. From wieler.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋi.lə.rə(n)/
• Hyphenation: wie‧le‧ren

Verb

wieleren

1. (formal, literary) to cycle, to ride a bicycle

   Synonyms: fietsen, wielrijden

Usage notes

The most common form of wieleren is the infinitive, conjugated forms are rather rare.

Inflection

Inflection of wieleren (weak)
infinitive	wieleren
past singular	wielerde
past participle	gewielerd
infinitive	wieleren
gerund	wieleren n
	present tense	past tense
1st person singular	wieler	wielerde
2nd person sing. (jij)	wielert	wielerde
2nd person sing. (u)	wielert	wielerde
2nd person sing. (gij)	wielert	wielerde
3rd person singular	wielert	wielerde
plural	wieleren	wielerden
subjunctive sing.1	wielere	wielerde
subjunctive plur.1	wieleren	wielerden
imperative sing.	wieler
imperative plur.1	wielert
participles	wielerend	gewielerd
1) Archaic.

Derived terms

• wielenaar
• wieleraar