wynikać

Old Polish

Etymology

From wy- +‎ Proto-Slavic *nikati. First attested in the fifteenth century. Compare Old Czech vynikati and Old Slovak vynikať.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨɲikat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨɲikat͡ɕ/

Verb

wynikać impf (perfective wyniknąć)

1. to stick out (to stand beyond some surface)
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 38, 7:

     Vczynyl... oltarzyk, vlyaw cztyrzy pyerszczyenye... ku przewleczyenyu szerdzy..., ktore... przewlekl przes krøøgy, ktore na bocze[ch] oltarzowich winykaly (qui... eminebant)

     [Uczynił... ołtarzyk, ulaw cztyrzy pierścienie... ku przewleczeniu żerdzi..., ktore... przewlekł przez kręgi, ktore na boce[ch] ołtarzowych wynikały (qui... eminebant)]

2. to grow out (to grow beyond some surface)
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XVI, page 345:

     Bluscze vynykayv edere serpunt (fluctuat hic denso crispata cacumine buxus, hic hederae serpunt, hic pampinus induit ulmos)

     [Bluszcze wynikają edere serpunt (fluctuat hic denso crispata cacumine buxus, hic hederae serpunt, hic pampinus induit ulmos)]

Related terms

adjectives

• wynikły

 

Descendants

• Polish: wynikać
• Silesian: wynikać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wynikać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wynikać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈɲi.kat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɲi.kat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ni‧kać

Verb

wynikać impf (perfective wyniknąć)

1. (intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from (to be the result of) [with z (+ genitive) ‘from something’]
2. (intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from (to be inferred or concluded) [with z (+ genitive) ‘from something’]
3. (intransitive, obsolete) to get out (to manage to go to the external part of)

   Synonym: wydobywać się

4. (reflexive with się, Middle Polish, expressive) to get out (to manage to go to the external part of)

Conjugation

Conjugation of wynikać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wynikać
present tense	1st	wynikam			wynikamy
	2nd	wynikasz			wynikacie
	3rd	wynika			wynikają
	impersonal	wynika się
past tense	1st	wynikałem, -(e)m wynikał	wynikałam, -(e)m wynikała	wynikałom, -(e)m wynikało	wynikaliśmy, -(e)śmy wynikali	wynikałyśmy, -(e)śmy wynikały
	2nd	wynikałeś, -(e)ś wynikał	wynikałaś, -(e)ś wynikała	wynikałoś, -(e)ś wynikało	wynikaliście, -(e)ście wynikali	wynikałyście, -(e)ście wynikały
	3rd	wynikał	wynikała	wynikało	wynikali	wynikały
	impersonal	wynikano
future tense	1st	będę wynikał, będę wynikać	będę wynikała, będę wynikać	będę wynikało, będę wynikać	będziemy wynikali, będziemy wynikać	będziemy wynikały, będziemy wynikać
	2nd	będziesz wynikał, będziesz wynikać	będziesz wynikała, będziesz wynikać	będziesz wynikało, będziesz wynikać	będziecie wynikali, będziecie wynikać	będziecie wynikały, będziecie wynikać
	3rd	będzie wynikał, będzie wynikać	będzie wynikała, będzie wynikać	będzie wynikało, będzie wynikać	będą wynikali, będą wynikać	będą wynikały, będą wynikać
	impersonal	będzie wynikać się
conditional	1st	wynikałbym, bym wynikał	wynikałabym, bym wynikała	wynikałobym, bym wynikało	wynikalibyśmy, byśmy wynikali	wynikałybyśmy, byśmy wynikały
	2nd	wynikałbyś, byś wynikał	wynikałabyś, byś wynikała	wynikałobyś, byś wynikało	wynikalibyście, byście wynikali	wynikałybyście, byście wynikały
	3rd	wynikałby, by wynikał	wynikałaby, by wynikała	wynikałoby, by wynikało	wynikaliby, by wynikali	wynikałyby, by wynikały
	impersonal	wynikano by
imperative	1st	niech wynikam			wynikajmy
	2nd	wynikaj			wynikajcie
	3rd	niech wynika			niech wynikają
active adjectival participle		wynikający	wynikająca	wynikające	wynikający	wynikające
contemporary adverbial participle		wynikając
verbal noun		wynikanie

Related terms

adjectives

• wynikły

 

nouns

• wynik

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wynikać is one of the most used words in Polish, appearing 30 times in scientific texts, 30 times in news, 36 times in essays, 8 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 109 times, making it the 577th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• wynikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wynikać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wynikać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “WYNIKAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 09.07.2009
• “WYNIKAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.09.2023
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wynikać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wynikać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wynikać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 949
• wynikać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish wynikać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɪˈɲi.kat͡ɕ/
• Rhymes: -ikat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ni‧kać

Verb

wynikać impf (perfective wyniknōńć)

1. (intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from

Conjugation

Conjugation of wynikać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wynikać
present tense	1st	wynikōm			wynikōmy
	2nd	wynikŏsz			wynikŏcie
	3rd	wynikŏ			wynikajōm
past tense	1st	wynikołch, wynikołech, wynikoł żech	wynikałach wynikała żech	wynikałoch1) wynikało żech1)	wynikalimy, wynikalichmy	wynikałymy, wynikałychmy
	2nd	wynikołś, wynikołeś, wynikoł żeś	wynikałaś wynikała żeś	wynikałoś1) wynikało żeś1)	wynikaliście, wynikali żeście	wynikałyście, wynikały żeście
	3rd	wynikoł	wynikała	wynikało	wynikali	wynikały
future tense	1st	bydã wynikoł, bydã wynikać	bydã wynikała, bydã wynikać	bydã wynikało,1) bydã wynikać	bydymy wynikali, bydymy wynikać	bydymy wynikały, bydymy wynikać
	2nd	bydziesz wynikoł, bydziesz wynikać	bydziesz wynikała, bydziesz wynikać	bydziesz wynikało,1) bydziesz wynikać	bydziecie wynikali, bydziecie wynikać	bydziecie wynikały, bydziecie wynikać
	3rd	bydzie wynikoł, bydzie wynikać	bydzie wynikała, bydzie wynikać	bydzie wynikało, bydzie wynikać	bydōm wynikali, bydōm wynikać	bydōm wynikały, bydōm wynikać
pluperfect tense2)	1st	bōłch wynikoł, bōłech wynikoł, bōł żech wynikoł	byłach wynikała była żech wynikała	byłoch wynikało1) było żech wynikało1)	byli my wynikali, bylichmy wynikali	były my wynikały, byłychmy wynikały
	2nd	bōłś wynikoł, bōłeś wynikoł, bōł żeś wynikoł	byłaś wynikała była żeś wynikała	byłoś wynikało1) było żeś wynikało1)	byliście wynikali, byli żeście wynikali	byłyście wynikały, były żeście wynikały
	3rd	bōł wynikoł	była wynikała	było wynikało1)	były my wynikali, byłychmy wynikali	były wynikały
conditional	1st	bych wynikoł	bych wynikała	byście wynikali	by my wynikały, bychmy wynikały
	2nd	byś wynikoł	byś wynikała	byście wynikali	byście wynikały
	3rd	by wynikoł	by wynikała	by wynikało	by wynikali	by wynikały
imperative	1st	niych wynikōm			wynikejmy
	2nd	wynikej			wynikejcie
	3rd	niych wynikŏ			niych wynikajōm
active adjectival participle		wynikajōncy	wynikajōncŏ	wynikajōnce	wynikajōncy	wynikajōnce
verbal noun		wynikanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

• wynikać in silling.org