สุรินทร์

Thai

Pronunciation

Orthographic		สุรินทร์ s u r i n d r ʻ
Phonemic		สุ-ริน s u – r i n
Romanization	Paiboon	sù-rin
	Royal Institute	su-rin
(standard) IPA(key)		/su˨˩.rin˧/(R)

Etymology 1

From สุร (“god”, literally “brave; brave man”) +‎ อินทร์ (in, “Indra; chief, lord, master; etc”); literally “brave Indra”, “chief of brave men (gods)”, etc; ultimately from Pali sura + Sanskrit इन्द्र (indra). Compare Pali surinda, from which Thai สุรินท์ is derived, and Sanskrit सुरेन्द्र (surendra), from which Thai สุเรนทร์ is derived.

Alternative forms

• สุรินทร

Proper noun

สุรินทร์ • (sù-rin)

1. (Hinduism) an epithet of the god Indra.

Noun

สุรินทร์ • (sù-rin)

1. (figurative) king; monarch.

Antonyms

• อสุรินทร์

Etymology 2

the seal of the province depicting the Hindu god Indra

After the noble title of the city ruler, พระยาสุรินทรภักดี (prá-yaa sù-rin pák-dii; literally “phraya of loyalty unto Surin” — see #Etymology 1 also); given to the city in the reign of Rama I (1782–1809); formerly known as คูประทายสมัน (kuu-bprà-taai-sà-mǎn).

Proper noun

สุรินทร์ • (sù-rin)

1. (เมือง~) Surin (a city in Thailand)
2. (จังหวัด~) Surin (a province of Thailand)
3. (อำเภอเมือง~) Mueang Surin (a district of Surin province, Thailand)