armi
Catalan edit
Verb edit
armi
- inflection of armar:
Esperanto edit
Etymology edit
Derived from Latin armāre, from arma (“armour, arms”). Doublet of armeo.
Pronunciation edit
Verb edit
armi (present armas, past armis, future armos, conditional armus, volitive armu) (transitive)
- to arm, provide, equip ("to supply with armour or weapons")
- to fortify, build defences round, secure ("increase the defenses of")
Conjugation edit
Conjugation of armi
|
Derived terms edit
Estonian edit
Noun edit
armi
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
armi
Declension edit
Inflection of armi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | armi | armit | ||
genitive | armin | armien | ||
partitive | armia | armeja | ||
illative | armiin | armeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | armi | armit | ||
accusative | nom. | armi | armit | |
gen. | armin | |||
genitive | armin | armien | ||
partitive | armia | armeja | ||
inessive | armissa | armeissa | ||
elative | armista | armeista | ||
illative | armiin | armeihin | ||
adessive | armilla | armeilla | ||
ablative | armilta | armeilta | ||
allative | armille | armeille | ||
essive | armina | armeina | ||
translative | armiksi | armeiksi | ||
abessive | armitta | armeitta | ||
instructive | — | armein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Anagrams edit
Icelandic edit
Noun edit
armi
Ido edit
Noun edit
armi
Italian edit
Alternative forms edit
- (plural of arma): arme (archaic)
Pronunciation edit
Noun edit
armi f
Noun edit
armi m
Verb edit
armi
- inflection of armare:
Anagrams edit
Latin edit
Noun edit
armī m