besteden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besteden, bestaden. Equivalent to be- +‎ steden.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsteːdə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧ste‧den
• Rhymes: -eːdən

Verb

besteden

1. (transitive) to spend

   Besteed je veel geld aan kleren?

   Do you spend much money on clothes?

2. (transitive, obsolete) to match for a job

Inflection

Conjugation of besteden (weak, prefixed)
infinitive	besteden
past singular	besteedde
past participle	besteed
infinitive	besteden
gerund	besteden n
	present tense	past tense
1st person singular	besteed	besteedde
2nd person sing. (jij)	besteedt, besteed2	besteedde
2nd person sing. (u)	besteedt	besteedde
2nd person sing. (gij)	besteedt	besteedde
3rd person singular	besteedt	besteedde
plural	besteden	besteedden
subjunctive sing.1	bestede	besteedde
subjunctive plur.1	besteden	besteedden
imperative sing.	besteed
imperative plur.1	besteedt
participles	bestedend	besteed
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• uitgeven

Derived terms

• besteedster
• besteding
• besteedbaar

Descendants

• Afrikaans: bestee

Anagrams

• besneedt