bevragen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bevragen. Equivalent to be- +‎ vragen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvraː.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧vra‧gen
• Rhymes: -aːɣən

Verb

bevragen

1. (transitive) to ask questions of, to direct questions at, to interrogate

Inflection

Conjugation of bevragen (strong class 6 with weak past participle, prefixed)
infinitive	bevragen
past singular	bevroeg
past participle	bevraagd
infinitive	bevragen
gerund	bevragen n
	present tense	past tense
1st person singular	bevraag	bevroeg
2nd person sing. (jij)	bevraagt	bevroeg
2nd person sing. (u)	bevraagt	bevroeg
2nd person sing. (gij)	bevraagt	bevroegt
3rd person singular	bevraagt	bevroeg
plural	bevragen	bevroegen
subjunctive sing.1	bevrage	bevroege
subjunctive plur.1	bevragen	bevroegen
imperative sing.	bevraag
imperative plur.1	bevraagt
participles	bevragend	bevraagd
1) Archaic.

Derived terms

• bevraging

Descendants

• → Sranan Tongo: befrâg