Latin edit

Etymology edit

From circum- +‎ scrībō.

Pronunciation edit

Verb edit

circumscrībō (present infinitive circumscrībere, perfect active circumscrīpsī, supine circumscrīptum); third conjugation

  1. to draw a line around, enclose in a circle, circumscribe
  2. to enclose, limit, bound, restrain, hem in
  3. (medicine) to abate, subside
  4. to deceive, cheat, circumvent, entrap, ensnare
  5. to defraud, deprive of money
  6. to declare invalid, annul, invalidate, void

Conjugation edit

   Conjugation of circumscrībō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumscrībō circumscrībis circumscrībit circumscrībimus circumscrībitis circumscrībunt
imperfect circumscrībēbam circumscrībēbās circumscrībēbat circumscrībēbāmus circumscrībēbātis circumscrībēbant
future circumscrībam circumscrībēs circumscrībet circumscrībēmus circumscrībētis circumscrībent
perfect circumscrīpsī circumscrīpsistī circumscrīpsit circumscrīpsimus circumscrīpsistis circumscrīpsērunt,
circumscrīpsēre
pluperfect circumscrīpseram circumscrīpserās circumscrīpserat circumscrīpserāmus circumscrīpserātis circumscrīpserant
future perfect circumscrīpserō circumscrīpseris circumscrīpserit circumscrīpserimus circumscrīpseritis circumscrīpserint
passive present circumscrībor circumscrīberis,
circumscrībere
circumscrībitur circumscrībimur circumscrībiminī circumscrībuntur
imperfect circumscrībēbar circumscrībēbāris,
circumscrībēbāre
circumscrībēbātur circumscrībēbāmur circumscrībēbāminī circumscrībēbantur
future circumscrībar circumscrībēris,
circumscrībēre
circumscrībētur circumscrībēmur circumscrībēminī circumscrībentur
perfect circumscrīptus + present active indicative of sum
pluperfect circumscrīptus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumscrīptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumscrībam circumscrībās circumscrībat circumscrībāmus circumscrībātis circumscrībant
imperfect circumscrīberem circumscrīberēs circumscrīberet circumscrīberēmus circumscrīberētis circumscrīberent
perfect circumscrīpserim circumscrīpserīs circumscrīpserit circumscrīpserīmus circumscrīpserītis circumscrīpserint
pluperfect circumscrīpsissem circumscrīpsissēs circumscrīpsisset circumscrīpsissēmus circumscrīpsissētis circumscrīpsissent
passive present circumscrībar circumscrībāris,
circumscrībāre
circumscrībātur circumscrībāmur circumscrībāminī circumscrībantur
imperfect circumscrīberer circumscrīberēris,
circumscrīberēre
circumscrīberētur circumscrīberēmur circumscrīberēminī circumscrīberentur
perfect circumscrīptus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumscrīptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumscrībe circumscrībite
future circumscrībitō circumscrībitō circumscrībitōte circumscrībuntō
passive present circumscrībere circumscrībiminī
future circumscrībitor circumscrībitor circumscrībuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumscrībere circumscrīpsisse circumscrīptūrum esse circumscrībī circumscrīptum esse circumscrīptum īrī
participles circumscrībēns circumscrīptūrus circumscrīptus circumscrībendus,
circumscrībundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circumscrībendī circumscrībendō circumscrībendum circumscrībendō circumscrīptum circumscrīptū

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • circumscribo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumscribo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumscribo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to set bounds to a thing, limit it: terminis circumscribere aliquid