dies Lunae
Latin
editPrevious: | diēs Dominicus, diēs Sōlis |
---|---|
Next: | diēs Mārtis |
Etymology
editFrom diēs (“day”) and Lūnae, genitive of Lūna (“the Moon”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): [ˈdi.eːs ˈɫuː.nae̯]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪iː.es ˈluː.ne]
Noun
editdiēs Lūnae f (genitive diēī Lūnae); fifth declension
Declension
editFifth-declension noun with an indeclinable portion.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | diēs Lūnae | diēs Lūnae |
genitive | diēī Lūnae | diērum Lūnae |
dative | diēī Lūnae | diēbus Lūnae |
accusative | diem Lūnae | diēs Lūnae |
ablative | diē Lūnae | diēbus Lūnae |
vocative | diēs Lūnae | diēs Lūnae |
Coordinate terms
editDescendants
editFrom diēs Lūnae:
From Lūnae dīēs:
- Eastern Romance
- Franco-Provençal: londi
- Gallo-Italic
- Italo-Dalmatian
- Old French: lundi
- Rhaeto-Romance
- Friulian: lunis
- Ladin: lunesc
- Romansch: lündeschdi, glindesdi, glindasde, gliendisdis, gliendasgis
- Sardinian: lunis
- Venetan: luni
- West Iberian
- Calques